In Frans Algerije
geboren Frans acteur en regisseur, aan zijn moeders naam ontleend pseudoniem
van Roger Paul Lévy. Schreef scenario’s onder de naam Antoine Flachot.
Voormalig basketballer speelde aanvankelijk vooral harde schurkenrollen, later
meer genuanceerde karakters, zoals de commissaris Navarro in de gelijknamige tv-serie (1989-2009). Debuut als cipier
in Nous sommes tous des assassins (André
Cayatte, 1952). Daarna onder meer als lijfwacht tegenover Eddie Constantine in La môme vert-de-grise/Bitter avontuur (Bernard
Borderie, 1953), Série noire (Pierre
Foucaud, 1955), Gas-oil (Gilles
Grangier, 1955), Vous pigez? (tegenover
Constantine; Pierre Chevalier, 1955), Celui
qui doit mourir (Jules Dassin, 1957), Escapade
(Ralph Habib, 1957), Tamango (John
Berry, 1958), La chatte (Henri
Decoin, 1958), Sois belle et tais-toi (Marc
Allégret, 1958), Le désordre et la nuit (Grangier,
1958), Une balle dans le canon (Charles
Gérard en Michel Deville, 1958), Un drôle
de dimanche (Allégret, 1958), Ramuntcho
(Pierre Schoendoerffer, 1959), de titelrol in La valse du gorille/De gorilla is ontsnapt (Borderie, 1959),
Du rififi chez les femmes (Alex Joffé,
1959), La sentence (Jean Valère,
1959), À bout de souffle (Jean-Luc
Godard, 1960), L’ennemi dans l’ombre (top-billed;
Gérard, 1960), Rocco e i suoi
fratelli/Rocco en zijn broers (Luchino Visconti, 1960), L’affaire d’une nuit (Henri Verneuil,
1960), als Karel de Stoute in Le miracle
des loups/Het recht van het zwaard (André Hunebelle, 1961), Les ennemis (top-billed; Édouard
Molinaro, 1962), Le gorille a mordu
l’archevêque (top-billed, tevens scenario; Maurice Labro, 1962), La marcia su Roma (Dino Risi, 1962), Le tigre aime la chair fraîche (top-billed,
tevens scenario; Claude Chabrol, 1964), Corrida
pour un espion/Een spion ging door de hel (Labro, 1965), Marie-Chantal contre dr. Kha (Chabrol,
1965), Le tigre se parfume à la dynamite (top-billed,
tevens scenario; Chabrol, 1965),
Il gioco delle spie/Bagarre à Bagdad pour X-27 (top-billed; Paolo Bianchini, 1966), The Brides of Fu Manchu (Don Sharp, 1962), Carré de dames pour un as/An Ace and Four Queens/Hartentroef voor Layton (top-billed; Jacques Poitrenaud, 1966), Le solitaire passe à l’attaque/De tijger in Barcelona (top-billed; Habib, 1966), Da Berlino l’apocalisse/Spionnen vechten in Riolen (top-billed; Mario Maffei, 1967), Le canard en fer blanc (top-billed; Poitrenaud, 1967), Las Vegas, 500 milliones/De woestijnratten van Las Vegas (Antonio Isasi-Ismendi, 1968), Le clair de terre (Guy Gilles, 1970), Les aveux les plus doux (Molinaro, 1971), de western The Revengers (Daniel Mann, 1972), La raison du plus fou (François Reichenbach, 1973), Le concierge (Jean Girault, 1973), Big Guns – Tony Arzenta (Duccio Tessari, 1973), Le sucre (Jacques Rouffio, 1978), Le coup de sirocco (top-billed; Alexandre Arcady, 1979), Certaines nouvelles (Jacques Davila, 1980), Le grand pardon (top-billed; Arcady, 1982),
als de herbergier in Les misérables (Robert Hossein, 1982), La baraka (top-billed; Valère, 1982), Attention! Une femme peut en cacher une autre (top-billed; Georges Lautner, 1983), Le grand carnaval (Arcady, 1983), La galette du roi (Jean-Michel Ribes, 1986), L’étincelle (top-billed; Michel Lang, 1986), Dernier été à Tanger (Arcady, 1987), L’orchestre rouge (Rouffio, 1989), Le grand pardon II (top-billed; Arcady, 1992) en Le nombril du monde (Ariel Zeitoun, 1993). Maakte zijn regiedebuut met de thriller Le protecteur (1974), gevolgd door Le faux-cul (1975), Train d’enfer (1985), La rumba (1987) en Soleil (1997). Lid van de communistische partij ondersteunde in 2007 de presidentscampagne van de liberaal-conservatieve Nicolas Sarkozy. Weduwnaar van producente Christine Gouze-Rénal, de zuster van voormalig (socialistische) First Lady Danielle Mitterrand.
Du Grand pardon à Navarro, retour sur la... door lemondefr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten