Andréa Parisy

78, Parijs, 27 april, natuurlijke dood

Frans actrice en zangeres, eigenlijk Andrée Parizy. Speelde vaak opstandige dames uit de burgerij. Het bekendst geworden door enkele van haar rollen tegenover Louis de Funès, als non in La grande vadrouille/Samen uit, samen thuis (Gérard Oury, 1966) en als de echtgenote van industrieel De Funès in Le petit baigneur/Zo gezegd, zo gedaan (Robert Dhéry, 1968). Debuteerde met piepkleine rol in Les compagnes de la nuit (Ralph Habib, 1953). Onder meer in Escalier de service (als dochter van De Funès; Carlo Rim, 1954), het Brigitte Bardot-vehikel Futures vedettes (Marc Allégret, 1955), Bébés à gogo (met De Funès; Paul Mesnier, 1956),

als manicure in Paris, Palace Hôtel (Henri Verneuil, 1956), een hoofdrol als rijke erfgename en feestbeest op de ‘rive gauche’ in Les tricheurs (Marcel Carné, 1958), L’ambitieuse (Yves Allégret, 1959), tegenover Lino Ventura in 125 Rue Montmartre (Gilles Grangier, 1959), het Duitse Stefanie in Rio (Curtis Bernhardt, 1960), Le rendez-vous (Jean Delannoy, 1961), als liftster in Les petits matins (Jacqueline Audry, 1962), tegenover Maurice Ronet in Portrait-robot (Paul Paviot, 1962), als stripper in Dragées au poivre (Jacques Baratier, 1963), tegenover Ventura en Jean-Paul Belmondo in Cent mille dollars au soleil (Verneuil, 1964), Les bons vivants (segment van Grangier, 1965), als prinses Stephanie in Mayerling (Terence Young, 1968), tegenover Serge Gainsbourg en Jane Birkin in Slogan (Pierre Grimblat, 1969), La gueule de l’autre (Pierre Tchernia, 1979), het haremdrama The Favorite/Intimate Power (Jack Smight, 1989) en als schoonmoeder van Isabelle Huppert in Pas de scandale (Benoît Jacquot, 1999).