Virna Lisi

78, Rome, 18 december, longkanker

Italiaans actrice, eigenlijk Virna Pieralisi. Internationale ster, die van sekssymbool in muziekfilms en komedies via toneelrollen onder regie van Giorgio Strehler in Milaan en oponthoud in Parijs en Hollywood uiteindelijk in zeer serieuze films belandde. Laat hoogtepunt was de rol van Catherine de Medici in de op de Bloedbruiloft (Sint-Bartholomeüsnacht 1572)  gebaseerde kostuumfilm La reine Margot (Patrice Chéreau, 1994). De vertolking van de aartsintrigante bezorgde Lisi een César en de prijs voor beste actrice in Cannes.

Ze werd ontdekt in Parijs door twee Napolitaanse producenten en debuteerde in …e Napoli canta! (Armando Grottini, 1953). Onder meer in Lettera napoletana (Giorgio Pastina, 1954), Piccola santa (voor het eerst top-billed; Roberto Bianchi Montero, 1954), Il cardinale Lambertini (Pastina, 1954), als bakvis in Le diciottenni (Mario Mattoli, 1955), La rossa (Luigi Capuano, 1955),  Les hussards (internationaal debuut; Alex Joffé, 1955), La donna del giorno (top-billed; Francesco Maselli, 1957), Il padrone delle ferriere (Anton Giulio Majano, 1959), Il mondo dei miracoli (top-billed; Capuano, 1959), Un militare e mezzo (Steno, 1960), Totò, Peppino e le fanatiche (Mattoli, 1960), 5 marines per 100 ragazze (top-billed; Mattoli, 1961), als blonde Sabijnse prinses in Romolo e Remo/Duel of the Titans (Sergio Corbucci, 1961),
tegenover Totò en Ugo Tognazzi in Sua Eccellenza si fermò a mangiare (Mattoli, 1961), tegenover Jeanne Moreau in Eva (Joseph Losey, 1962), Les bonnes causes (Christian-Jaque, 1963), tegenover Alain Delon in La Tulipe Noire (Christian-Jaque, 1964), tegenover Jack Lemmon in How to Murder Your Wife (Hollywooddebuut; Richard Quine, 1965), het segment La telefonata in de episodenfilm Le bambole (Dino Risi, 1965), tegenover Marcello Mastroianni in Casanova ‘70/Een man met zes vrouwen (Mario Monicelli, 1965), Made in Italy (Nanni Loy, 1965),
het segment L’ora di punta in Oggi, domani, dopodomani (Eduardo de Filippo, 1965), Gouden Palmwinnaar Signore & Signori (top-billed; Pietro Germi, 1966), Una vergine per il principe (Pasquale Festa Campanile, 1966), tegenover Frank Sinatra in Assault on a Queen (Jack Donohue, 1966), tegenover Tony Curtis en George C. Scott in Not with My Wife, You Don’t! (Norman Panama, 1966), tegenover Anthony Quinn in La vingt-cinquième heure (Henri Verneuil, 1966), tegenover Rod Steiger in La ragazza e il generale (Festa Campanile, 1967), top-billed in Arabella (Mauro Bolognini, 1967),
tegenover Ursula Andress in Le dolci signore (Luigi Zampa, 1968), Tenderly (top-billed; Franco Brusati, 1968), Meglio vedova/Was ik maar weduwe (top-billed; Duccio Tessari, 1968), If It’s Tuesday, This Must Be Belgium (Mel Stuart, 1969), tegenover William Holden in L’arbre de Noël (Terence Young, 1969), tegenover Quinn en Anna Magnani in The Secret of Santa Vittoria (Stanley Kramer, 1969), Le temps des loups/De wraak der wolven (tegenover Charles Aznavour; Sergio Gobbi, 1970), tegenover Mastroianni en Timothy Dalton in Giochi particolari (Franco Indovina, 1970), tegenover David Niven in The Statue (Rod Amateau, 1971), Un beau monstre/Love Me Strangely (top-billed tegenover Aznavour en Helmut Berger; Gobbi, 1971),
Les galets d’Étretat (top-billed; Gobbi, 1972), als de zangeres in Bluebeard (tegenover Richard Burton; Edward Dmytryk, 1972), Le serpent (Verneuil, 1973), Zanna Bianca/White Fang (Lucio Fulci, 1973), Il ritorno di Zanna Bianca (Fulci, 1974), tegenover Erland Josephson als Elisabeth Nietzsche in Al di là del bene e del male/Beyond Good and Evil (Liliana Cavani, 1977), Ernesto (top-billed; Salvatore Samperi, 1979), La cicala (Alberto Lattuada, 1980), Sapore di mare (Carlo Vanzina, 1983), I ragazzi di Via Panisperna (Gianni Amelio, 1988), Buon Natale…buon anno (top-billed; Luigi Comencini, 1989), Va’ dove ti porta il cuore (top-billed; Cristina Comencini, 1996), Il più bel giorno della mia vita (top-billed; C. Comencini, 2002) en Latin Lover (C. Comencini, 2015). Ook zeer veel televisierollen.