Billie Whitelaw

82, Londen-Northwood, 21 december, natuurlijke dood

Engels actrice. In het theater vooral bekend als vertolker van het werk van Samuel Beckett, die haar “de volmaakte actrice’ noemde en de enige rol liet spelen in zijn korte film Not I (1973). Door een breder publiek herinnerd als de duivelse gouvernante in The Omen (Richard Donner, 1976) en tal van andere, ook minder angstaanjagende filmrollen. BAFTA voor beste bijrolactrice in twee films, Charlie Bubbles (Albert Finney, 1967) en Twisted Nerve (Roy Boulting, 1968).

Vanaf haar elfde op de radio te horen, filmdebuut in The Fake (Godfrey Grayson, 1953). Voorts onder meer The Sleeping Tiger (Joseph Losey, 1954), Miracle in Soho (Julian Amyes, 1957), Small Hotel (David MacDonald, 1957), Carve Her Name with Pride (Lewis Gilbert, 1958), Breakout (Peter Graham Scott, 1959), Bobbikins (Robert Day, 1959), The Flesh and the Fiends (John Gilling, 1960), Hell Is a City (Val Guest, 1960), Make Mine Mink (Robert Asher, 1960), Payroll (Sidney Hayers, 1961), No Love for Johnnie (Ralph Thomas, 1961), Mr. Topaze (Peter Sellers, 1961), The Devil’s Agent (John Paddy Carstairs, 1962), The Comedy Man (Alvin Rakoff, 1964), The Adding Machine (Jerome Epstein, 1969), als koningin Marie Antoinette in Start the Revolution without Me (Bud Yorkin, 1970),
tegenover Marcello Mastroianni in Leo the Last (John Boorman, 1970), Gumshoe (Stephen Frears, 1971), Eagle in a Cage (Fielder Cook, 1972), Frenzy (Alfred Hitchcock, 1972), tegenover Elizabeth Taylor in Night Watch (Brian G. Hutton, 1973), Leopard in the Snow (Gerry O’Hara, 1978), top-billed in An Unsuitable Job for a Woman (Christopher Petit, 1982), Slayground (Terry Bedford, 1983), The Chain (Jack Gold, 1984), Murder Elite (Claude Whatham, 1985), Maurice (James Ivory, 1987), The Dressmaker (Jim O’Brien, 1988), The Krays (Peter Medak, 1990), Deadly Advice (Mandie Fletcher, 1994), Jane Eyre (Franco Zeffirelli, 1996), The Lost Son (Chris Menges, 1999), Quills (Philip Kaufman, 2000) en Hot Fuzz (Edgar Wright, 2007). Leende haar stem onder meer aan The Water Babies (Lionel Jeffries, 1978) en Aughra in The Dark Crystal (Jim Henson en Frank Oz, 1982). Jurylid in Berlijn (1970). Gescheiden van acteur Peter Vaughan, weduwe van schrijver en toneelcriticus Robert Muller.