Takao Saito

85, Zama (prefectuur Kanagawa), 6 december, chronische lymfatische leukemie (CLL)

Japans cameraman. Op 18-jarige leeftijd aangenomen als camera-assistent (van Asakazu Nakai) bij Subarashiki nichiyobi/Wonderful Sunday (Akira Kurosawa, 1947). Sindsdien werkzaam voor vrijwel alle films van Kurosawa, veelal als chef van het B-team, de tweede camera. Oscarnominatie (samen met Shoji Ueda en Nakai) voor de fotografie van Ran (Kurosawa, 1985). Hoewel de naam van Saito meestal niet bovenaan de cameracredits stond (in Japan eerder een collectieve prestatie, dan een centraal geleid kunstwerk onder supervisie van een ‘director of photography’) drukte zijn bijdrage relatief het zwaarste stempel op Kurosawa-films als Yojimbo (1961) en Dodes’kaden (1970). Solocredit als chef-camera bij Nippon musekinin jidai/Irresponsible Era of Japan (Kengo Furusawa, 1962), Gojuman-nin no isan/Legacy of the 500,000 (Toshiro Mifune, 1963), Dai tozoku/The Adventures of Sinbad (Senkichi Taniguchi, 1963), Doto ichiman kairi/10,000 Miles of Stormy seas (Jun Fukuda, 1966),  Sasaki Kojiro/Kojiro (Hiroshi Inagaki, 1967),  Akage/Red Lion (Kihachi Okamoto, 1969), Futuri dake no asa/A Morning for Us Alone (Ken Matsumori, 1971), Inubue/Dog Flute (Sadao Nakajima, 1978) en Niji no hashi/Rainbow Bridge (Zenzo Matsuyama, 1993). Aan het werk te zien in de documentaire over de totstandkoming van Ran, getiteld A.K. (Chris. Marker, 1985). Niet te verwarren met de gelijknamige mangatekenaar.