82, Thousand Oaks CA,
12 december, complicaties van longontsteking
Amerikaans regisseur, producent en acteur, soms onder het
pseudoniem T.C. Frank of Frank Laughlin. Hollywoodacteur trok zich in de jaren
60 terug om zich te wijden aan het Montessorionderwijs en de Jungiaanse
psychotherapie, Maakte een glorieuze rentree als schrijver, regisseur,
producent en hoofdrolspeler van de zeer onafhankelijk geproduceerde film Billy Jack (1971), over een Navajo,
Vietnamveteraan en hapkidomeester, die sociaal onrecht wreekt met de vuist en
de wapenen. De film, die een soort van hippiepopulisme belichaamde, groeide langzaam uit tot de meest succesvolle
onafhankelijke productie in Noord-Amerika aller tijden, maar haalde in
bijvoorbeeld Nederland niet eens de bioscoop. Het door Laughlin zelf gespeelde
personage van Billy Jack werd al eerder geïntroduceerd in The Born Losers (Laughlin als Frank, 1967) en keerde terug in drie
vervolgfilms: The Trial of Billy Jack (Laughlin,
1974), Billy Jack Goes to Washington (Laughlin als Frank, 1977) en The Return of Billy jack (Laughlin,
1986). Inmiddels was Laughlin vooral politieke idealen toegedaan en stelde zich
meerdere keren vergeefs kandidaat als onwaarschijnlijke president namens de
Democratische partij. Laughlin debuteerde als regisseur en scenarist met The Proper Time (1962), gevolgd door Like Father, Like Son (1965). Hij
speelde zijn eerste filmrol in Tea and
Sympathy (Vincente Minnelli, 1956) en kreeg zijn eerste top-billing in The Delinquents (Robert Altman, 1957).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten