Jos van der Linden

64, Amsterdam, 11 juni, in zijn slaap

Nederlands productieleider en uitvoerend producent. Was ook bij enkele films volledig verantwoordelijk producent, zoals de kleine auteursfilm Vroeger is dood (Ine Schenkkan, 1987) die hem een Gouden Kalf voor de beste lange speelfilm opleverde. Eerder won hij in 1986 een Gouden Kalf voor de vakprijs Productie, toen nog een onderscheiding voor een heel oeuvre. Het derde Gouden Kalf kreeg Van der Linden als een van de vier producenten (met Sanfu Maltha, Jeroen Beker en Frans van Gestel) van Zwartboek (Paul Verhoeven, 2006). Andere producties van zijn eigen maatschappijen Lindenfilm en Hector bv waren bijvoorbeeld de korte film De stenen vriendin (Jindra Markus, 1983), Blauw bloed (Hans Kemna, 1986), de Belgisch-Nederlandse coproductie Hector (Stijn Coninx, 1987),

Honneponnetje (samen met Ruud van Hemert en Erwin Provoost; Van Hemert, 1988), De bunker (de enige speelfilmregie van Gerard Soeteman, 1992), Hoogste tijd (samen met René Seegers en Robbe De Hert; Frans Weisz, 1995)  en Kicks (samen met Maltha en Albert ter Heerdt; Ter Heerdt, 2007), alsmede de televisiefilms Naarden Vesting (Annette Apon, 1993) en De malle tennispet (naar Remco Campert; Anne van der Linden, 1997) en de serie Tijd van leven (André van Duren, 1995).  Executive producer of line producer van onder meer Rooie Sien (Weisz, 1974), Heb medelij, Jet! (Weisz, 1975), Oscarwinaar De aanslag (Fons Rademakers, 1986), De vlinder tilt de kat op (Willeke van Ammelrooy, 1994), Madelief: Krassen in het tafelblad (Ineke Houtman, 1998), Costa! (Johan Nijenhuis, 2001), De scheepsjongens van Bontekoe (Steven de Jong, 2007), De hel van ’63 (De Jong, 2009) en Alle tijd (Job Gosschalk, 2011), alsmede de televisieserie Wilhelmina (Olga Madsen, 2001). Begonnen als productieleider bij films als Een pak slaag (Bert Haanstra, 1979),  Mijn vriend of het verborgen leven van Jules Depraeter (Rademakers, 1979), Spetters (Verhoeven,. 1980), Het meisje met het rode haar (Ben Verbong, 1981), Ik ben Joep Meloen (Guus Verstraete jr., 1981), Een zaak van leven of dood (George Schouten, 1983), Schatjes! (Van Hemert, 1984), De schorpioen (Verbong, 1984), De ijssalon (Dimitri Frenkel Frank, 1985), Girl with a Pearl Earring (Peter Webber, 2003), The Emperor’s Wife (Julien Vrebos, 2003) en Vet hard (Tim Oliehoek, 2005). Assistent-regisseur van de korte film The Horseless Prince (Oliehoek, 2003) en van Shouf shouf habibi! (Ter Heerdt, 2004). Was over een periode van vier decennia onder meer nauw gelieerd aan Joop van den Ende, Fons Rademakers, Sanfu Maltha en Job Gosschalk. Getrouwd met televisieregisseur Anne van der Linden-Taverne.