79, Laren (NH), 26 juni, na een ziekbed
Nederlands schrijver, voluit Simon Heere Heeresma. De uit de kringen van Provo voortgekomen schrijver van vitale, soms schurende romans en korte verhalen speelde een belangrijke rol in de Nederlandse filmcultuur. Er zijn weinig Nederlandse auteurs van wie het werk zo vaak verfilmd is, in een geval zelfs twee keer. Een dagje naar het strand werd door Roman Polanski bewerkt tot de Engels-Deense coproductie A Day at the Beach (Simon Hesera, 1972) en vormde de basis voor de tweede film van Theo van Gogh in 1984, met Heeresma als verteller op de geluidsband. Cruciaal voor de ontwikkeling van de Nederlandse filmindustrie was het initiatief van de debuterende producent Matthijs van Heyningen om vier verhalen van Heeresma te laten verfilmen als korte films met subsidie van het ministerie van CRM en die samen te voegen tot het avondvullende vierluik Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming (Bas van der Lecq, Ernie Damen, Guido Pieters en Nouchka van Brakel, 1975). Heeresma's enige originele filmscenario was voor de provocerende Teorema-achtige vertelling De verloedering van de Swieps (met Ramses Shaffy; Erik Terpstra, 1967). Hij probeerde ook enige tijd projecten van de grond te krijgen met regisseur Frans Weisz, hetgeen uiteindelijk alleen leidde tot een verfilming van zijn Geef die mok 'ns door Jet. Het resultaat Heb medelij, Jet (Weisz, 1975) was een flop, die de aanleiding vormde voor een breuk in de tot dan succesvolle tandem van Weisz en producent Rob du Mée. Andere films gebaseerd op werk van Heeresma zijn het middellange De antikrist (Roeland Kerbosch, 1973) en Han de Wit (Joost Ranzijn, 1990), naar respectievelijk Hip hip voor de antikrist! en Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp. In totaal dragen zeven films, als je de korte films apart telt zelfs tien, de naam van Heeresma op de titels. Vader van scenarioschrijver (voor televisie) Heere Heeresma jr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten