67, Cairns
(Queensland), 15 juni, kanker
Australisch filmmaker. Aanvankelijk onder meer zeeman, cowboy en arbeider op een booreiland. Autodidact als fotograaf, cameraman en documentaireregisseur was vaste gast van festivals als IDFA. Zorgde daar voor controverse door The Good Woman of Bangkok (1991), een zelfportret als sekstoerist die een Thaise geliefde probeert te redden. Eerder deed O’Rourke al stof opwaaien met zijn Cannibal Tours (1988) over toerisme in Papua Nieuw-Guinea.
O’Rourke was betrokken bij de dekolonisatie van dit voormalige Australische territorium, leidde er filmers op en draaide min of meer etnografische films: Yumi Yet – Independence for Papua New Guinea (1976), Ileksen – Politics in Papua New Guinea (1978), Yap…How Did You Know We’d Like TV? (1980) en The Shark Callers of Kontu (1982). Tot zijn overige films behoren Couldn’t Be Fairer (over aboriginals in Queensland; 1984), Half Life: A Parable for the Nuclear Age (over de gevolgen van Amerikaanse kernproeven op de Marshalleilanden; 1985), Cunnamulla (2000) en Land Mines: A Love Story (2005). Zijn lange film over wat het betekent om Australiër te zijn, I Love a Sunburnt Country…, is onvoltooid. Deed camerawerk voor de voor een Oscar genomineerde documentaire First Contact (Robin Anderson en Bob Connolly, 1982). Presenteerde in 1993 zijn top-10 op IDFA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten