89, Arles, 4 juli, doodsoorzaak onbekend
Frans chef-cameraman. Twee Césars, voor Camille Claudel (Bruno Nuytten, 1988) en Cyrano de Bergerac (Jean-Paul Rappeneau, 1990), waarvoor Lhomme ook bekroond werd met de speciale techniekprijs in Cannes. Nog vijf Césarnominaties: Le sauvage (Rappeneau, 1975), La chair de l’orchidée (Patrice Chéreau, 1975), Dites-lui que je l’aime (Claude Miller, 1977), Judith Therpauve (Chéreau, 1978) en Mortelle randonnée (Miller, 1983). Regisseerde en schreef de korte film Paris mon copain (1954) en co-regisseerde met Chris. Marker Le joli mai (1963). Na als assistent en operator te hebben gewerkt aan Nouvelle vague-films als Le farceur (Philippe de Broca, 1960) enLe signe du lion (Eric Rohmer, 1962), kreeg hj zijn eerste faam als chef-camera van Le combat dans l’île (Alain Cavalier, 1962). Voorts onder meer la vie de château (Rappeneau, 1966), de korte documentaire Pour le mistral (Joris Ivens, 1966), Le roi de coeur (De Broca, 1966), Mise à sac (Cavalier, 1967), Coplan sauve sa peau (Yves Boisset, 1968), La chamade (Cavalier, 1968), L’armée des ombres (Jean-Pierre Melville, 1969), Quatre nuits d’un rêveur (Robert Bresson, 1971), Sex-shop (Claude Berri, 1972), La maman et la putain (Jean Eustache, 1973), Sweet Movie(Dusan Makavejev, 1974), L’ombre des châteaux (Daniel Duval, 1977), Les enfants du placard (Benoît Jacquot, 1977), L’état sauvage (Francis Girod, 1978), Le navire Night (Marguerite Duras, 1979), Retour à la bien-aimée (Jean-Francois Adam, 1979), Aurélia Steiner (Vancouver) (Duras, 1980), La fille prodigue (Jacques Doillon, 1981), Quartet (James Ivory, 1981), Maurice (Ivory, 1987), Homo faber (Volker Schlöndorff, 1991), Jefferson in Paris (Ivory, 1995), Mon homme (Bertrand Blier, 1996), Le divorce (Ivory, 2003).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten