Ennio Guarnieri

88, Licata (Agrigento), 1 juli, doodsoorzaak onbekend

Italiaans chef-cameraman. Begonnen als assistent, bij voorbeeld van Otello Martelli bij La dolce vita (Federico Fellini, 1960). Debuteerde met L’imprevisto (samen met Roberto Gerardi; Alberto Lattuada, 1961), als enige chef-camera met I giorni contati (Elio Petri, 1962), Onder meer L’ape regina/Het huwelijksbed (Marco Ferreri, 1963), Alta infedeltà (segmenten Petri, Franco Rossi en Luciano Salce, 1964), Controsesso (segment Renato Castellani, 1964), 7 uomini d’oro (Marco Vicario, 1965), Made in Italy (Nanni Loy, 1965), Meglio vedova (Duccio Tessari, 1968), Medea (Pier Paolo Pasolini, 1969), Metello (Mauro Bolognini, 1969), Il giardino dei Finzi Contini (Vittorio De Sica, 1970), Brother Sun, Sister Moon/Fratello Sole, Sorella Luna (Franco Zeffirelli, 1972), Hitler: The Last Ten Days (Ennio De Concini, 1973), Ash Wednesday (Larry Peerce, 1973), Il viaggio (De Sica, 1974), Fatti di gente perbene (Bolognini, 1974), Travolti da un insolito destino nell’azzurro mare d’agosto/Swept Away (Lina Wertmüller, 1974), Per le antiche scale (Bolognini, 1975), L’eredità Ferramonti (Bolognini, 1976), The Cassandra Crossing (George Pan Cosmatos, 1976), À chacun son enfer (André Cayatte, 1977), Mogliamante (Vicario, 1977), Il gatto (Luigi Comencini, 1977), L’ingorgo (Comencini, 1979), Les ailes de la colombe (Benoît Jacquot, 1981), La traviata (Zeffirelli, 1982), Storia di Piera (Ferreri, 1983), Ginger e Fred (Fellini, 1986), Otello (Zeffirelli, 1986), Dancers (Herbert Ross, 1987), La carne (Ferreri, 1991), The Inner Circle (Andrei Konchalovsky, 1991),The New Adventures of Pinocchio (Michael Anderson, 1999), Callas Forever (Zeffirelli, 2002), Rasputin (Josée Dayan en Irakli Kvirikadze, 2011).