Hans Veerman

80, Utrecht, 25 januari, hartfalen

Nederlands acteur. Volgde de hoorspelopleiding van de NRU (de radiovoorganger van de NOS) en was vanaf 1957 veel op radio te horen. Ging allengs ook voor televisie acteren en werd een veelgevraagd filmacteur, met cruciale bijdragen aan het oeuvre van Paul Verhoeven, Pieter Verhoeff en vooral Erik van Zuylen. Filmdebuut in de korte sprookjesfilm Kleine Klaas en Grote Klaas (naar Hans Christian Andersen; Verhoeff, 1974), gevolgd door het docudrama De bewakers (Verhoeff, 1977), de korte verfilming van W. F. Hermans’ De elektriseermachine van Wimshurst (Van Zuylen, 1978) en de tv-film Voorbij, voorbij (Verhoeven, 1979). Eerste lange bioscoopfilm: het Engelstalige Twee vrouwen/Twice a Woman (George Sluizer, 1979), als de vader van Sandra Dumas. Daarna in films als Tiro (Jacob Bijl, 1979), als de streng gelovige vader van Toon Agterberg in Spetters (Verhoeven, 1980), in de tv-film De verjaring (Kees Brusse en Andrew Wilson, 1980), Het teken van het beest (Verhoeff, 1980), als machinist in  Gekkenbriefje (Olga Madsen, 1981), als ouderling in Een vlucht regenwulpen (Ate de Jong, 1981),  het tv-portret van schrijver J. van Oudshoorn Doolhof der zinnen (Van Zuylen, 1981), De smaak van water (Orlow Seunke, 1982), als begrafenisondernemer in De vierde man (Verhoeven, 1983), de korte films De ontpopping (Annemarie Prins, 1982) en Aanstelleritis (Ine Schenkkan, 1982), als de grote schurk in De lift (Dick Maas, 1983), Giovanni (Annette Apon, 1983), De Anna (Van Zuylen, 1983), De mannetjesmaker (Hans Hylkema, 1983), als boer in Moord in extase (Hans Scheepmaker, 1984), Parfait amour (Jean van de Velde, 1985), als geestelijke in Flesh + Blood (Verhoeven, 1985), als commissaris in De Dream (Verhoeff, 1985), Mama is boos! (Ruud van Hemert, 1986), als generaal in Flodder (Maas, 1986), Jan Rap en z’n maat (Schenkkan, 1989), Mijn vader woont in Rio (Ben Sombogaart, 1989), de opdrachtfilms Dat houden we apart (Jord den Hollander, 1989) en Rode oogjes (Tijs Tinbergen, 1991), de deels gespeelde documentaire over de Wederopbouw Alles moet anders (René Seegers, 1989), Alissa in concert (Van Zuylen, 1990), de studentenfilm Prinsesje (Elbert van Strien, 1991), als commissaris in De kleine blonde dood (Van de Velde, 1993), als rechter in Temmink: The Ultimate Fight (Boris Paval Conen, 1998), Wilde mossels (Erik de Bruyn, 2000) en als garagist in Monte Carlo (Norbert ter Hall, 2001). Op televisie onder meer in de series Dossier Verhulst (1986-87), Medisch Centrum West (1989-94) en als patholoog-anatoom in Baantjer (1997-2000). Een van zijn laatste rollen was in het tv-drama One Night Stand – Zondag (Froukje Tan, 2004).