Sir Richard Rodney Bennett

76, New York, 24 december, natuurlijke dood

Engels componist, woonde sinds 1979 in New York. Student en docent aan de Londense Royal Academy of Music, was zowel jazzpianist en zanger van torch songs als leerling van Pierre Boulez in seriële composities. Schreef onder veel meer (opera’s, symfonieën, cantates) ook filmmuziek. Drie Oscarnominaties, alle voor kostuumfilms: Far from the Madding Crowd (John Schlesinger, 1967), Nicholas and Alexandra (Franklin J. Schaffner, 1971) en Murder on the Orient Express (Sydney Lumet, 1974).

Schreef voorts scores voor onder meer Interpol (John Gilling, 1957), The Safecracker (Ray Milland, 1958), Indiscreet (Stanley Donen, 1958), The Man Inside (Gilling, 1958), The Man Who Could Cheat Death (Terence Fisher, 1959), The Angry Hills (Robert Adrich, 1959), The Devil’s Disciple (Guy Hamilton, 1959), Blind Date (Joseph Losey, 1959), The Mark (Guy Green, 1961), de Peter Sellerskomedies Only Two Can Play (Sidney Gilliat, 1962), The Wrong Arm of the Law (Cliff Owen, 1963) en Heavens Above! (John en Roy Boulting, 1963), Satan Never Sleeps (Leo McCarey, 1962), Billy Liar (Schlesinger, 1963), One Way Pendulum (Peter Yates, 1964), The Nanny (Seth Holt, 1965), The Witches (Cyril Frankel, 1966), Billion Dollar Brain (Ken Russell, 1967), Secret Ceremony (Losey, 1968), Figures in a Landscape (Losey, 1970),

Lady Caroline Lamb (Robert Bolt, 1973), Voices (Kevin Billington, 1973), Permission to Kill/The Executioner (Frankel, 1975), L’imprécateur (Jean-Louis Bertuccelli, 1977), Equus (Lumet, 1977), The Brink’s Job (William Friedkin, 1978), Yanks (Schlesinger, 1979), The Return of the Soldier (Alan Bridges, 1982), Enchanted April (Mike Newell, 1991), en Four Weddings and a Funeral (Newell, 1994). Sommige van zijn scores werden uiteindelijk niet gebruikt in de film en vervangen door andermans muziek, bijvoorbeeld van Michel Legrand in The Go-Between (Losey, 1970) en van Carter Burwell in Before the Devil Knows You’re Dead (Lumet, 2007). In 1998 tot ridder geslagen.