01 december 2012

José Bénazéraf

90, Chiclana de la Frontera (prov. Cádiz), 1 december, natuurlijke dood

 

In Marokko geboren Frans regisseur, scenarioschrijver en producent. Specialist in de erotische cinema, wiens oeuvre van een kleine 90 titels in de Larousse filmencyclopedie wordt beschreven als ‘’soft, daarna hard porno met minder succes en wellicht overtuiging”. Een van zijn films werd in het Engels voorzien van de slogan: ‘’Als John Ford Homerus is, dan is José Bénazéraf… Marcel Proust”. Misschien is de betiteling poor man’s Godard adequater, temeer daar beide filmers bevriend waren en Bénazéraf een klein rolletje had in À bout de souffle (Jean-Luc Godard, 1960). Debuteerde als regisseur met L’éternité pour nous/Le cri de la chair (1963), over een pianist en zijn landerig strippende vriendin. Bekendste titels: Le concerto de la peur/Night of Lust (1963), L’enfer dans la peau (1965), L’enfer sur la plage (1966), het enige tijd wegens extreem geweld verboden Joë Caligula – Du suif chez les dabes (1966),

St. Pauli zwischen Nacht und Morgen/Gesel der erotiek (1967), de op Corsica gedraaide Amerikaanse coproductie Un épais manteau de sang/Flesh and Fantasy (1967), Frustration (1971), het Amerikaanse Racism (1972), Adolescence pervertie (1974), L’homme qui voulait violer le monde/Black Love (1974), La bonne auberge (1977), Baise-moi partout (1978) en Triple pénétration (1986). Zijn hardporno uit de jaren 80 haalde de Nederlandse seksbioscopen niet, omdat hij niet snel genoeg ter zake kwam. Stelde zelf een compilatie samen, onder de titel Anthologie des scènes interdites érotiques et pornographiques de José Bénazéraf (1975). Leverde scenariobijdragen aan La fille de Hambourg (tevens productie, met Hildegard Knef; Yves Allégret, 1958), La fête espagnole/Noodlot der begeerte (Jean-Jacques Vierne, 1961) en veel van zijn eigen films. Produceerde naast eigen werk ook Les lavandières du Portugal (Pierre Gaspard-Huit en Ramón Torrado, 1957), de komedie Un Martien à Paris (Jean-Daniel Daninos, 1961), Mourir d’amour/Death Has Blue Eyes (Dany Fog, 1961) en L’accident (de zwanenzang van Edmond T. Gréville, 1963).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten