Italiaans regisseur, scenarioschrijver en producent. Hermetisch
oeuvre, dat vooral experimenteerde met ongebruikelijke vertelvormen. Afgestudeerd
in de sociale wetenschappen voordat hij de filmschool Centro Sperimentale
volgde. Aanvankelijk alleen documentaires,
werkte vooral voor RAI-televisie (1954-58). Het korte Il pianto delle zitelle/The Crying of
Spinsters (1958) won in Venetië een speciale juryprijs, La casa delle vedove (1960) de Gouden
Leeuw voor beste korte film. Van zijn
lange speelfilms werd Fuoco! (tevens
productie; 1968) geselecteerd voor het hoofdprogramma van Venetië en L’ultimo giorno di scuola prima delle
vancanze di Natale (tevens productie; 1975) voor de Quinzaine in Cannes.
Tot
de films die Baldi produceerde behoren Trio
(Gianfranco Mingozzi, 1967), Diario
di una schizofrenica (Nelo Risi, 1968), Chronik
der Anna Magdalena Bach (Jean-Marie Straub en Danièle Huillet, 1968), Vent d’Est (Jean-Luc Godard, 1969), Porcile (Pier Paolo Pasolini, 1969), Appunti per un’ Orestiade africana (Pasolini,
1970), L’amore coniugale (Dacia
Maraini, 1970), Quatre nuits d’un rêveur (Robert Bresson, 1971) en La guérillera (Pierre Kast, 1982). Richtte met Joris Ivens en John Grierson de Internationale Documentaire Associatie op. Gescheiden
van actrice Macha Méril.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten