Tuncel Kurtiz

77, Istanbul, 27 september, gevolgen van een val

Turks acteur, aanvankelijk vooral in het theater. Studeerde Engels. Verwierf internationale bekendheid door zijn samenwerking met de Koerdische regisseur en activist Yilmaz Güney, die bleef doorwerken vanuit de gevangenis. Zo was Kurtiz te zien tegenover Güney in Umut/Hoop (Güney en Serif Gören, 1970), het door Güney geschreven, vaak bekroonde (Gouden Luipaard, competitie Berlijn) Sürü/De kudde (Gören, 1979) en Duvar/De muur (competitie Cannes; Güney, 1983).

Filmdebuut in Seytanin usaklari/The Devil’s Servants (Ilhan Engin, 1964), eerste rol tegenover Güney in Üçünüzü de mihlarim (Bilge Olgaç, 1965). Voorts onder meer in Sokakta kan vardi/The Street Was Bloody (met Güney; Vedat Türkali, 1965), Krallar krali/King of Kings (met Güney; Olgaç, 1965), Ben öldükçe yasarim/I Live as Long as I Die (met Güney; Duygu Sagiroglu, 1965), Silahralin kanunu/Law of the Guns (met Güney; Yilmaz Atadeniz, 1966), Hudutlarin kanunu/Law of the Border (Lutfi Akad, 1966. restauratie 2011),  Çirkin kral/The Ugly King (met Güney; Atadeniz, 1966), At avrat silah/Horse, Woman and Gun (Güney, 1966), Bitmeyen yol (Sagiroglu, 1967), Otobüs (Tunç Okan, 1976),

Kanal (Erden Kiral, 1979), Bir ask ugruna (nationale filmprijs beste mannelijke bijrol; Tunca Yönder, 1994), Ask ölümden soguktur/Love Is Colder than Death (Canan Gerede, 1995), de kostuumfilm en nationale superhit Istanbul kanatlarimin altinda/Istanbul beneath My Wings (Mustafa Altioklar, 1996), Isiklar sönmesin (Reis Çelik, 1996), de festivalhit Tabutta rövasata/Somersault in a coffin (Dervis Zaim, 1996), Akrebin yolculugu/Clock Tower (Ömer Kavur, 1997), Hosçakal yarin/Goodbye Tomorrow (Çelik, 1998), Güz sancisi/Pains of Autumn (Tomris Giritlioglu, 2007), Siyah beyaz/Black and White (top-billed; Ahmet Boyacioglu, 2010) en Mutlu aile defteri (Nihat Durak, 2013).

 Ook in veel niet-Turkse films, zoals Turkse video in het Nederlandse drieluik Rotterdam (Gouden Kalf korte film; Otakar Votocek, 1984), maar ook het Duitse Kleiner Mann was tun (Ischi Madelsky en Klaus Werner, 1981), het Zweedse Kalabaliken i Bender (Mats Arehn, 1983), het Israëlische Hiuch Hagdi/The Smile of the Lamb (Zilveren Beer; Shimon Dotan, 1986), het Zweedse Livsfarlig film/Lethal Film (Suzanne Osten, 1988), de Zweedse spionagethriller Täcknamn Coq Rouge (Per Berglund, 1989), de tv-serie The Mahabharata (Peter Brook, 1989), het Zweedse Skyddsängeln/The Guardian Angel (Osten, 1990), het Oostenrijkse Zeit der Rache (top-billed; Anton Peschke, 1990), het Duitse Die Hallo-Sisters (Ottokar Runze, 1990), het Italiaanse A cavallo della tigre (Carlo Mazzacurati, 2002), het Duits-Turkse Auf der anderen Seite (beste bijrol; Fatih Akin, 2007)  Regisseerde, schreef en speelde de hoofdrol van een filmregisseur in de Zweeds-Turkse coproductie Gül Hasan/Lyckliga vi… (1980).