Luigi Kuveiller

85, Fiano Romano, 10 januari, natuurlijke dood

 

Italiaans cameraman. Operator vanaf 1953, bijvoorbeeld van Aldo Scavarda voor L’avventura (Michelangelo Antonioni, 1960) en voor Aldo Tonti in Casanova ’70 (Mario Monicelli, 1965). Debuut als DP van een speelfilm met de Alberto Sordi-komedie Il diavolo (Gian Luigi Polidoro, 1963). Lange en gevarieerde filmografie in vele genres, van Cannes-winnaars tot knokfilms met Terence Hill en Bud Spencer. Onder meer verantwoordelijk voor het beeld van A ciascuno il suo (Elio Petri, 1967), L’harem (Marco Ferreri, 1967), Un tranquillo posto di campagna (Petri, 1968), Fräulein Doktor (Alberto Lattuada, 1969), de pikante wereldhit La monaca di Monza/The Lady of Monza/De non van Monza (Eriprando Visconti, 1969), Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto/De dader staat boven verdenking (Petri, 1970), Strogoff (E. Visconti, 1970), A Man Called Sledge (Vic Morrow, 1970), Una lucertola con la pelle di donna/Schizoid (Lucio Fulci, 1971), Gouden Palmwinnaar La classe operaia va in paradiso (Petri, 1971),

Sbatti il mostro in prima pagina/Het monster staat op de voorpagina (Marco Bellocchio, 1972), Avanti! (Billy Wilder, 1972), Carne per Frankenstein/Andy Warhol’s Frankenstein/Flesh for Frankenstein (Paul Morrissey en Antonio Margheriti, 1973), Le cinque giornate (Dario Argento, 1973), Blood for Dracula/Andy Warhol’s Dracula (Morrissey, 1974), Delitto d’amore (Luigi Comencini, 1974), Profondo rosso/Deep Red (Argento, 1975), de hit Amici miei (Monicelli, 1975), Todo modo (Petri, 1976), Io ho paura (Damiano Damiani, 1977), Pari e dispari/Odds and Evens (Sergio Corbucci, 1978),

Piedone d’Egitto/Flatfoot on the Nile (Steno, 1980), La vita è bella/Zjizn prekrasna (Grigori Tsjoechraj,  1981), Chi trova un amico trova un tesoro/De vier vuisten hebben de tropenkolder (Corbucci, 1981), Lo squartatore di New York/The New York Ripper (Fulci, 1982), Banana Joe (Steno, 1982), Flirt (Roberto Russo, 1983), Cuore (Comencini, 1984), de tv-remake van La Ciociara (Dino Risi, 1989) en Scandalo segreto (Monica Vitti, 1990). Daarna vooral lokale komedies en televisie.