76, Tokio, 17
oktober, gevolgen van aanrijding door taxi
Japans filmmaker, pseudoniem van Takashi Ito. Bijgenaamd ‘de koning van pinku eiga’ of pink film, een specifiek Japans softpornogenre, gekenmerkt door het maskeren van schaamdelen, de lengte van rond een uur en een zichtbaar buitengewoon laag budget. Daarnaast produceerde Wakamatsu de eveneens erotische, maar wel professioneel vervaardigde wereldhit Ai no corrida/L’empire des sens (Nagisa Oshima, 1976), waarin een vrouw een man uit liefde castreert. Begon zijn carrière bij de Nikkatsu-studio waar Wakamatsu vanaf 1963 een twintigtal exploitatiefilms regisseerde. Zijn eerste pink film, Secrets behind the Wall/Skeleton in the Closet/Kabe no naka mo himegoto (1965) haalde meteen de competitie van Berlijn, tot ongenoegen van de Japanse autoriteiten, die niet begrepen waarom er internationale belangstelling voor zulke rommel zou kunnen zijn.
Ondanks de goede ontvangst in Berlijn veegde Nikkatsu de film enigszins onder het tapijt, waarna Wakamatsu besloot onafhankelijk te gaan produceren. Tot de bekendste van zijn tientallen films behoren The Embryo Hunts in Secret/Taiji ga mitsuryô suru toki (1966), Vagabond of Sex/Sei no horo (1967), Violated Angels/Okasareta hakui (1967), Go, Go, Second Time Virgin/Yuke yuke nidome no shojo (1969),
Sex Jack/Seizoku (1970), Ecstasy of the Angels/Tenshi no kôkotsu (1972)
en Sacred Mother Kannon/Seibo Kannon daibosatsu (1977). Twee van zijn laatste films werden op grote festivals vertoond: actrice Shinobu Terajima won een Zilveren Beer in Berlijn voor haar rol in Caterpillar/Kyatapirâ (2010) en de verfilming van de rituele zelfmoord van schrijver Yukio Mishima 11:25 The Day He Chose His Own Fate/11.25 jiketsu no hi: Mishima Yukio to wakamono-tachi (2012) werd in Cannes vertoond in de sectie Un certain regard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten