16 december 2011

Nicol Williamson

75, Amsterdam, 16 december, slokdarmkanker

 

Schots acteur. Een van de grote theateracteurs van zijn generatie, vermaard om zijn rollen in stukken van Shakespeare, Tsjechow en Osborne. Ondanks gevarieerde filmcarrière, die begon met de hoofdrol in de verfilming van zijn succesnummer Inadmissable Evidence (naar Osborne; Anthony Page, 1968), nooit genomineerd voor een Oscar. Viel onder meer op als een suïcidale Ierse soldaat in The Bofors Gun (Jack Gold, 1968),

de aan cocaïne verslaafde Sherlock Holmes in The Seven Per-Cent Solution (Herbert Ross, 1976), Little John tegenover Sean Connery’s Robin Hood in Robin and Marian (Richard Lester, 1976) en de tovenaar Merlijn in Excalibur (John Boorman, 1981). Voorts onder meer in The Reckoning (Gold. 1969), Nabokovs Laughter in the Dark (Tony Richardson, 1969), in de titelrol van Hamlet (Richardson, 1969), Le moine (Ado Kyrou, 1972), tegenover Rijk de Gooyer en Rutger Hauer in The Wilby Conspiracy (Ralph Nelson, 1975), The Goodbye Girl (Ross, 1977), Neil Simons The Cheap Detective (Robert Moore, 1978), tegenover Joop Doderer in The Human Factor (Otto Preminger, 1979), Venom (Piers Haggard, 1981), I’m Dancing As Fast As I Can (Jack Hofsiss, 1982), Return to Oz (Walter Murch, 1985), Black Widow (Bob Rafelson, 1987), The Exorcist III (William Peter Blatty, 1990), The Wind in the Willows (Terry Jones, 1996) en als Cogliostro in Spawn (Mark A.Z. Dippé, 1997). Woonde sinds enkele jaren in Amsterdam, waar hij een teruggetrokken, voornamelijk aan muziek gewijd leven leidde. Getrouwd geweest met de Amerikaanse actrice Jill Townsend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten