88, Sellia
Marina (prov. Catanzaro), 28 november, natuurlijke dood
Italiaans regisseur, cameraman en producent. Bekend geworden door een reeks etnografische documentaires over het landleven in Sicilië en Sardinië. Pasqua in Sicilia (1954), Lu tempu di li pisci spata (1955), Isole di fuoco (1954), Sulfatara (1955), Contadini del mare (1955), Parabola d’oro (1955), Pescherecci (1957), Pastori d’Orgosolo (1958) en Un giorno a Barbagia (1958).
Le Monde perdu, Vittorio de Seta (1954-1959)... door carlottafilms
Beide laatste films behandelden onder
meer veediefstallen en banditisme onder de arme herders van oostelijk Sardinië
en mondden uit in een eerste speelfilm, Banditi a Orgosolo (1961), die verwelkomd werd als een terugkeer
van het neorealisme. De Seta, aanvankelijk architect
en assistent-regisseur van Jean-Paul le Chanois ging echter in zijn volgende films meer de kant op
van het nihilisme van Michelangelo Antonioni. Zijn
volgende speelfilms, Un uomo a metà (1966) en L’invitée (1970)
vonden minder weerklank. Daarna maakte hij nog de documentaire In Calabria (1993) en de speelfilm Lettere dal Sahara (2005).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten