Leslie Nielsen

88, Fort Lauderdale FD, 28 november, complicaties van een longontsteking

Canadees acteur en komiek. Het gebeurt niet vaak dat de Nederlandse televisie inhoudelijke aandacht besteedt aan het overlijden van een internationale filmpersoonlijkheid, maar zelfs in de talkshows werd gediscussieerd over de vraag of je de humor van Nielsen geniaal of flauw moest vinden. Daarbij werd voorbijgegaan aan het feit dat Nielsen zijn latere campy persona vooral had te danken aan regisseurs en scenarioschrijvers, met name het trio Jerry Zucker, Jim Abrahams en David Zucker, die hem de rol gaven van een pedante en totaal incompetente arts in Airplane!/Flying High (1980). Dat personage was vooral gebaseerd op de kreukvaste, maar bordkartonnen onverstoorbaarheid van zijn eerdere rollen in genrefilms, die Nielsen gewoon met een vette knipoog continueerde. Het werkte onweerstaanbaar in Airplane! en The Naked Gun: From the Files of Police Squad! (D. Zucker, 1988), een voortzetting van de satirische politieserie Police Squad (1982), maar in afnemende mate in de talrijke vervolgen.

Nielsen werd geboren als zoon van een Mountie in Saskatchewan, volgens de meest betrouwbare bronnen op 11 februari 1922, maar er circuleren vele alternatieve (meestal latere) data. Hij was oorlogsvlieger en radiopresentator en volgde een dansopleiding bij Martha Graham. Na een groot aantal televisierollen maakte hij zijn filmdebuut tegenover Glenn Ford en Donna Reed in Ransom! (Alex Segal, 1956). Nielsen was vaak de second lead en specialiseerde zich in aantrekkelijke, stoere, soms enigszins onbetrouwbare kerels. Hij was naast talrijke televisieseries, van Peyton Place tot The Fugitive) onder meer te zien in de cultklassieker Forbidden Planet (Fred M. Wilcox, 1956), The Vagabond King (Michael Curtiz, 1956), The Opposite Sex (David Miller, 1956), Hot Summer Night (top-billed; David Friedkin, 1957), tegenover Debbie Reynolds in Tammy and the Bachelor (Joseph Pevney, 1957),

The Sheepman (George Marshall, 1958), Night Train to Paris (top-billed; Robert Douglas, 1964), Harlow (Gordon Douglas, 1965), Dark Intruder (top-billed; Harvey Hart, 1965),

The Reluctant Astronaut (Edward Montagne, 1967), Counterpoint (Ralph Nelson, 1967), How to Commit Marriage (Norman Panama, 1969), als de kapitein van een zinkende zeereus in The Poseidon Adventure (Ronald Neame, 1972), Day of the Animals (William Girdler, 1977), Viva Knievel! (G. Douglas, 1977), The Kentucky Fried Movie (John Landis, 1977), het karatespektakel The Amsterdam Kill (Robert Clouse, 1977) en City on Fire (Alvin Rakoff, 1979). Na Airplane! werden de films met Nielsen populairder, maar het bleef een gevarieerd assortiment, waaronder het nodige griezelwerk: de horrorfilm met Jamie Lee Curtis Prom Night (Paul Lynch, 1980), Wrong Is Right/The Man with the Deadly Lens (Richard Brooks, 1982), Creepshow (George A. Romero, 1982), Soul Man (Steve Miner, 1986), tegenover Barbra Streisand in Nuts (Martin Ritt, 1987), Repossessed (Bob Logan, 1990), The Naked Gun 2½: The Smell of Fear (D. Zucker, 1991), als kerstman in All I Want for Christmas (Robert Lieberman, 1991), Surf Ninjas (Neal Israel, 1993), Naked Gun 33 1/3: The Final Insult (Peter Segal, 1994), in de titelrol van Dracula: Dead and Loving It (Mel Brooks, 1995), Spy Hard (Rick Friedberg, 1996), Mr. Magoo (Stanley Tong, 1997), Wrongfully Accused (Pat Proft, 1998), 2001: A Space Travesty (Allan A. Goldstein, 2000), als de Amerikaanse president in Scary Movie 3 (D. Zucker, 2003) en Scary Movie 4 (D. Zucker, 2006) en ten slotte in Superhero Movie (Craig Mazin, 2008).