Ronald Nadorp

65, Den Haag, 29 april, prostaatkanker

Nederlands geluidsmixer. Werkte vanaf 1973 bij de Haagse Bob Kommer Studios als geluidsbewerker. Na twee jaar bij Omniversum, nam hij in 1996 met zijn zoon Jeroen Nadorp de leiding van Bob Kommer Studios v2 over. Zijn specialisme was het construeren van een kunstmatige soundtrack bij korte animatiefilms, met name die van Paul Driessen: Te land, ter zee en in de lucht (Zilveren Beer; 1980), Het treinhuisje (1981), Oh, What a Knight (tevens montage; 1982),

Het scheppen van een koe (competitie Cannes; 1983), Spiegeleiland (1985), De schrijver en de dood (1987),  Uncles & Aunts 1 (1989), The Water People (1992), 3 Misses (Oscarnominatie; 1998) en 2D or Not 2D (2003). Andere animatiefilms waarvoor Nadorp het setgeluid of sound design verzorgde: No Showbo (Hans Richter en Wilbert Plijnaar, 1991), Uncles & Aunts II (tevens montage; Michaela Pavlátová, 1991), Back to the Inkwell (Ronald Bijlsma, 1992), Gouden Kalfwinnaar Sientje (Christa Moesker, 1997),
Run of the Mill (Børge Ring, 1999), de documentaire Paul Driessen Inside Out (Guus van Waveren, 2002), De olifant en de slak (Moesker, 2002), L.A.T. (Nicole Van Goethem, 2002), DICHT/VORM – Koppig (Oerd van Cuijlenborg, 2002), Wie de schoen past (Thomas Coltof, 2004), Hart van een aap (Sahand Sahebdivani, Stijn Windig, Michiel Krop en Mickey Smid, 2004), Phantom of the Cinema (Erik van Schaaik, 2008), The Heart of Amos Klein (Michal en Uri Kranot, 2008), Eekhoorn en olifant (Digna van der Put, 2009), Little Quentin (Albert ’t Hooft en Paco Vink, 2010),
Auditie (Udo Prinsen, 2011) en Murphy Was Here (Geoffrey Armfield, 2012) en de lange animatiefilm Trippel Trappel Dierensinterklaas ('t Hooft en Vink, 2014). Ook deden Nadorp sr. en jr. de geluidseffecten voor de kinderserie Woezel en Pip (2014).