Eileen Brennan

80, Burbank CA, 27 juli, blaaskanker

 

Amerikaans actrice, voluit Verla Eileen Regina Brennan. Oscarnominatie voor haar bekendste (bij)rol, als de superieur van Goldie Hawn in de legerkomedie Private Benjamin (Howard Zieff, 1980). Won een Emmy en een Golden Globe voor haar reprise van de drilofficier in de gelijknamige tv-serie (1981-83). Dochter van zwijgendefilmactrice Jean Manahan viel op door lage, doorrookte stem en vermogen om komische rollen melancholisch te maken. Bescheiden debuut in Divorce American Style (Bud Yorkin, 1967), maar pas echt ontdekt door regisseur Peter Bogdanovich, die haar een schitterende rol gaf als serveerster in The Last Picture Show (1971) en later ook castte in de flops Daisy Miller (1974) en At Long Last Love (1975), en veel later in het vervolg op The Last Picture Show dat Texasville (1990) heette.

Voorts in films als Gouden Palmwinnaar Scarecrow (Jerry Schatzberg, 1973), zevenvoudig Oscarwinnaar The Sting (George Roy Hill, 1973), Hustle (Robert Aldrich, 1975), Murder by Death (Robert Moore, 1976), FM (John A. Alonzo, 1978), als Betty DeBoop in The Cheap Detective (Moore, 1978),

Clue (top-billed; Jonathan Lynn, 1985), The New Adventures of Pippi Longstocking/De nieuwe avonturen van Pippi Langkous (Razzienominatie voor slechtste vrouwelijke bijrol; Ken Annakin, 1988), Stella (John Erman, 1990), White Palace (Luis Mandoki, 1990), de tv-film If These Walls Could Talk (segment van Cher, 1996), Jeepers Creepers (Victor Salva, 2001), Miss Congeniality 2: Armed and Fabulous (John Pasquin, 2005), de korte film Peanut Butter (top-billed; Michelle Lynskey, 2007) en Naked Run (Vincent Foster, 2011). Ook te zien als de dramacoach Zandra in de tv-serie Will and Grace (2001-06). Prominent lid van Alcoholics Anonymous. Moeder van acteur Patrick Brennan.