Larry Hagman

81, Dallas, 23 november, keelkanker

 

Amerikaans televisie- en filmacteur, eigenlijk Larry Hageman. Zoon van de bij zijn geboorte 17-jarige zangeres en filmactrice Mary Martin. Werd een icoon van het neokapitalisme als de meedogenloze olietycoon JR Ewing, in de langlopende televisieserie Dallas (1978-91 en 2012-13). De rol bezorgde hem vier nominaties voor een Golden Globe en twee voor een Emmy. In het werkelijke leven was Hagman eerder een op de rand van de tegencultuur balancerende liberal: vegetariër, goede vriend van Who-drummer Keith Moon en Carroll O’Connor (Archie Bunker in All in the Family) en peetvader van Bridget Fonda. Speelde na te hebben gediend in de luchtmacht kleine rollen op Broadway en vanaf 1957 op tv, waar hij aanvankelijk vooral opviel als de astronaut met Barbara Eden als persoonlijke geest uit de fles, in de populaire serie I Dream of Jeannie (1965-70).

 Beperkte filmcarrière begon in Europa met een hoofdrol in de Italiaans-Duits-Amerikaanse oorlogsfilm Sette contro la morte/Helden-Himmel und Hölle/The Cavern (Edgar G. Ulmer, 1964). Ook was Hagman te zien in Ensign Pulver (Joshua Logan, 1964), het antinucleaire Fail-Safe (Sidney Lumet, 1964), In Harm’s Way/De ongelooflijke overwinning (Otto Preminger, 1965), The Group (Lumet, 1966), tegenover Joan Collins in de komedie Up in the Cellar (Theodore J. Flicker, 1970), officieus, als sheriff, in The Hired Hand (Peter Fonda, 1971), Harry and Tonto (Paul Mazursky, 1974), Stardust (Michael Apted, 1974), Mother, Jugs & Speed (Peter Yates, 1976), The Big Bus (James Frawley, 1976), The Eagle Has Landed (John Sturges, 1976), Superman (Richard Donner, 1978),

S.O.B. (Blake Edwards, 1981), als zichzelf in Jag rodnar/I Am Blushing (Vilgot Sjöman, 1981), Nixon (Oliver Stone, 1995) en Primary Colors (Mike Nichols, 1998). Regisseerde naast vele afleveringen van tv-series één speelfilm, het cultwerkje Beware! The Blob/Son of Blob (1972).