Jackie Cooper

88, Santa Monica, 3 mei, doodsoorzaak onbekend

Amerikaans acteur, producent en regisseur, pseudoniem van John Cooperman Jr. Nog steeds de jongste voor een Oscar genomineerde 'beste acteur/actrice', bijrollen uitgezonderd. Hij was 9 toen hij kandidaat stond wegens zijn hoofdrol in de komedie Skippy (Norman Taurog, 1931). Vanaf 1929 vast lid van Our Gang in een groot aantal korte films. Daarna populaire kinderster in bij voorbeeld The Champ (officieus King Vidor, 1931), Sooky (Taurog, 1931), Divorce in the Family (Charles Reisner, 1932), The Bowery (Raoul Walsh, 1933), Treasure Island (Victor Fleming, 1934), Peck's Bad Boy (Edward F. Cline, 1934), O'shaughnessy's Boy (Richard Boleslawski, 1935), The Devil Is a Sissy (W.S. Van Dyke, 1936), White Banners (Edmund Goulding, 1938), That Certain Age (tegenover Deanna Durbin; Edward Ludwig, 1938), Seventeen (Louis King, 1940), The Return of Frank James (Fritz Lang, 1940), Gallant Sons (George B. Seitz, 1940), Ziegfeld Girl (Robert Z. Leonard en Busby Berkeley, 1941), Syncopation (William Dieterle, 1942), The Navy Comes Through (A. Edward Sutherland, 1942) en Where Are Your Children? (William Nigh, 1943). Vervolgens nam Cooper dienst bij de marine en zou tot in de jaren tachtig actief blijven in de krijgsmacht, ook als wervingsofficier. Naast veel televisie speelde hij na de oorlog in films als Kilroy Was Here (Phil Karlson, 1947), French Leave (Frank McDonald, 1948), Everything's Ducky (Don Taylor, 1961), The Love Machine (Jack Haley Jr., 1971), Journey into Fear (Daniel Mann, 1975), Superman (Richard Donner, 1978) en drie vervolgfilms, alsmede Surrender (Jerry Belson, 1987). Regisseerde talloze afleveringen van televisieseries, waaronder zijn eigen Hennesey (1961-62) en M*A*S*H (1973-74), plus de speelfilms Stand Up and Be Counted (1972) en het nooit uitgebrachte Go for the Gold (1984). Was onder meer getrouwd met de actrices June Horne en Hildy Parks.