49, Berlijn, 21 augustus, longkanker
Duits film- en toneelregisseur. Enfant terrible van het Duitse cultuurgebied choqueerde festivalbezoekers met zijn provocerende filmtrilogie, bestaande uit 100 Jahre Adolf Hitler - Die letzte Stunde im Führerbunker (met Udo Kier in de titelrol; 1989), Das deutsche Kettensägenmassaker (1990) en Terror 2000 - Intensivstation Deutschland (1992). Expliciete horror werd daarin verbonden met het evoceren van iconische elementen uit het Derde Rijk, zonder duidelijke veroordeling, al waren er critici die hem juist een moralist noemden. Ook in die zin valt de vaak "narcist" genoemde Schlingensief te beschouwen als een erfgenaam van Rainer Werner Fassbinder. In de underground maakte Schlingensief na verschillende korte films onder meer Tunguska - Die Kisten sind da (1984), Menu total (1986), Egomania - Insel ohne Hoffnung (1986) en Mutters Maske (1988). Tot zijn latere films behoren United Trash (1996) en Die 120 Tage von Bottrop (1997), beide met wederom Kier in een hoofdrol.
Als acteur was hij in veel van zijn eigen films te zien, maar ook in bijvoorbeeld Gossenkind (Peter Kern, 1992), Domenica (Kern, 1993), Silvester Countdown (Oskar Roehler, 1997) en Silentium (Wolfgang Murnberger, 2004). In de jaren tachtig was Schlingensief, die vanaf zijn jeugd smalfilms produceerde, docent aan diverse kunstacademies en opnameleider van de populaire televisieserie Lindenstraße. Na 1993 maakte hij meer naam als theatermaker, met name bij de Volksbühne in Berlijn, maar ook als regisseur van een Parsifal (2004) in Wagners eigen Bayreuth. In 2009 publiceerde hij het autobiografische boek So schön wie hier kann's im Himmel gar nicht sein! - Tagebuch einer Krebserkrankung, de kroniek van een aangekondigde dood. Ook maakte hij verschillende voorstellingen naar aanleiding van zijn ziekte, zoals het ook in Nederland opgevoerde Eine Kirche der Angst vor dem Fremden in mir (2008) en Mea Culpa (2009).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten