Elliott Kastner

80, Londen, 30 juni, kanker

Amerikaans producent. Vestigde zich in de jaren '60 in Engeland, waar hij zijn grootste hit haalde met de actiefilm Where Eagles Dare (Brian G. Hutton, 1968), maar bleef ook actief in Hollywood. Aanvankelijk literair agent, daarna pionier in het onafhankelijk produceren van films die later aan een studio werden verkocht. Debuteerde voor Universal met Bus Riley's Back in Town (Harvey Hart, 1965). Eerste hit was de misdaadfilm met Paul Newman Harper (Jack Smight, 1966). Voorts onder meer Sol Madrid (Hutton, 1968), Sweet November (Robert Ellis Miller, 1968), Michael Kohlhaas (Volker Schlöndorff, 1969), When Eight Bells Toll (Etienne Périer, 1971), The Nightcomers (Michael Winner, 1971), The Long Goodbye (Robert Altman, 1973), Cops and Robbers (Aram Avakian, 1973), 11 Harrowhouse (Avakian, 1974), Rancho DeLuxe (Frank Perry, 1975), Farewell, My Lovely (Dick Richards, 1975), Russian Roulette (Lou Lombardo, 1975), 92 in the Shade (Thomas McGuane, 1975), Breakheart Pass (Tom Gries, 1975), The Missouri Breaks (Arthur Penn, 1976), Swashbuckler/The Red Buccaneer (James Goldstone, 1976), A Little Night Music (Harold Prince, 1977), Equus (Sidney Lumet, 1977), The Big Sleep (Winner, 1978), ffolkes/North Sea Hijack (Andrew V. McLaglen, 1979), Man, Woman and Child (Richards, 1983) , Garbo Talks (Lumet, 1984), Nomads (John McTiernan, 1986), Angel Heart (Alan Parker, 1987), The Blob (Chuck Russell, 1988), Homeboy (Michael Seresin, 1988) en Sweet November (Pat O'Connor, 2001).

Noel Marshall

75, Santa Monica, 27 juni, hersentumor

Amerikaans producent en regisseur. Executive producer van de superhit The Exorcist (William Friedkin, 1973) zou vooral de geschiedenis ingaan als schrijver, producent en regisseur van het curiosum Roar (1983). Hij speelde zelf met zijn hele gezin, onder wie toenmalig echtgenote Tippi Hedren, de hoofdrollen in deze realistische fantasie over een leven tussen de roofdieren. Het merkwaardige product traumatiseerde ook zijn stiefdochter Melanie Griffith, die nooit meer iets met Marshall te maken wilde hebben, en - letterlijk - cameraman Jan de Bont, die werd aangevallen en nagenoeg gescalpeerd door een leeuw en zijn klus afmaakte met 120 hechtingen.

Corey Allen

75, Hollywood, 27 juni, natuurlijke dood

Amerikaans acteur en regisseur, pseudoniem van Alan Cohen. Laatste overlevende van de cast van Rebel without a Cause (Nicholas Ray, 1955), waarin hij de chicken racer Buzz Gunderson speelde, tegenover James Dean, Sal Mineo, Natalie Wood en Dennis Hopper. Had kort daarvoor de hoofdrol vertolkt in de met een Oscar bekroonde korte studentenfilm A Time Out of War (Denis Sanders, 1954). Verscheen ook kort in films als The Bridges of Toko-Ri (Mark Robson, 1954) en The Night of the Hunter (Charles Laughton, 1955). Werd vaak gecast als brutale of rebelse jongeman. Onder meer in The Shadow on the Window (William Asher, 1957), The Big Caper (Robert Stevens, 1957), Darby's Rangers (William A. Wellmann, 1958), Juvenile Jungle (top-billed; William Witney, 1958), Party Girl (Ray, 1958), Key Witness (Phil Karlson, 1960), Sweet Bird of Youth (Richard Brooks, 1962), The Chapman Report (George Cukor, 1962) en talrijke televisieproducties. Het kleine scherm was vanaf 1969 ook Allens voornaamste territorium als regisseur, maar hij maakte enkele bioscoopfilms, zoals een erotische versie van Pinocchio (1971), Thunder and Lightning (1977) en de rampenfilm Avalanche (1978). Niet te verwarren met de gelijknamige basketballer.

Aldo Giuffrè

86, Rome, 27 juni, buikvliesontsteking

Italiaans acteur. Net als zijn jongere broer Carlo Giuffrè te zien in vele films, met name (Napolitaanse) komedies en spaghettiwesterns. Debuut tegenover Anna Magnani in Assunta Spina (Mario Mattoli, 1948). Onder meer in L'imperatore di Capri (met Totò; Luigi Comencini, 1949), Napoli milionaria (Eduardo de Flippo, 1950), Filumena Marturano (De Filippo, 1951), Totò terzo uomo (Mattoli, 1951), Guardie e ladri (Mario Monicelli en Steno, 1951), La macchina amazzacattivi (Roberto Rossellini, 1952), Un turco napoletano (Mattoli, 1953), Villa Borghese (Vittorio de Sica en Gianni Franciolini, 1953), Il medico dei pazzi (Mattoli, 1954), I magliari (Francesco Rosi, 1959), Il carabiniere a cavallo (Carlo Lizzani, 1961), The Best of Enemies/I due nemici (Guy Hamilton, 1961), Le quattro giornate di Napoli (Nanni Loy, 1962), Ieri, oggi, domani (De Sica, 1963), Ercole sfida Sansone/Hercules, Samson & Ulysses (Pietro Francisci, 1963), Made in Italy (Loy, 1965), The Good, The Bad and The Ugly/Il buono, il brutto e il cattivo (Sergio Leone, 1966), Questi fantasmi (Renato Castellani, 1967), Quando le donne avevano la coda/Toen vrouwen staarten hadden (Pasquale Festa-Campanile, 1970), Gli eroi (Duccio Tessari, 1973), Mi manda Picone (Loy, 1984), Mortacci (Sergio Citti, 1989) en Scugnizzi (Loy, 1989).

Jet Naessens

94, Antwerpen, 25 juni, natuurlijke dood

Belgisch actrice. Geboren in Wales, waarheen haar ouders waren gevlucht voor de Eerste Wereldoorlog. Speelde bij de Koninklijke Nederlandse Schouwburg (KNS) te Antwerpen (1937-78). Enkele filmrollen: Uilenspiegel leeft nog! (Jan Vanderheyden, 1935), De wonderdoktoor (Vanderheyden, 1936), Antoon, de flierefluiter (Vanderheyden, 1942), Wenn die Sonne wieder scheint (Boleslaw Barlog, 1943), de verzetsfilm en superhit Soldats sans uniforme (Emile-Georges De Meyst, 1944), Barak 1 (De Meyst, 1945), Louisa, een woord van liefde (Paul Collet en Pierre Drouot, 1972) en Malpertuis (Harry Kümel, 1973).

Frank Giering

38, Berlijn, 23 juni, natuurlijke dood

In de DDR geboren Duits acteur. Speelde Peter, een van de twee binnendringers in de klassieker Funny Games (Michael Haneke, 1997). Veel televisie en theater, maar ook films als Das Schloß (Haneke, 1997), Liebe deine Nächste! (Detlev Buck, 1998), Absolute Giganten (Sebastian Schipper, 1999), Gran Paradiso (Miguel Alexandre, 2000), de titelrol in Baader (Christopher Roth, 2002), Anatomie 2 (Stefan Ruzowitzky, 2003) en Freigesprochen (Peter Payer, 2007).

Tracy Wright

50, Toronto, 22 juni, alvleesklierkanker

Canadees actrice. Vooral bekend door rollen in films van of tegenover haar partner Don McKellar, met wie ze eerder dit jaar trouwde. Debuteerde in Highway 61 (Bruce McDonald, 1991). Voorts onder meer in When Night Is Falling (Patricia Rozema, 1995), Last Night (McKellar, 1998), The Five Senses (Jeremy Podeswa, 1999), als kunstbobo in Me and You and Everyone We Know (Miranda July, 2005) en Blindness (Fernando Meirelles, 2008). De laatste film werd geschreven door McKellar, naar een roman van de in dezelfde week overleden Portugese Nobelprijswinnaar José Saramago.

Ursula Thiess

86, Burbank CA, 19 juni, natuurlijke dood

Duits-Amerikaans actrice, geboren als Ursula Schmidt. Ster van enkele bescheiden Hollywoodfilms in de jaren vijftig, oorspronkelijk op uitnodiging van producent Howard Hughes. Had onder de naam Ursula Schmidt-Huth een korte toneelcarrière in Hamburg. Trouwde in 1942 met filmproducent Georg Thieß, werd na hun scheiding twee jaar later ook fotomodel. Kleine rol in Nachtwache (Harald Braun, 1949). Werd na het sluiten van een contract met RKO in Amerika gelanceerd als 'the most beautiful girl in the world'. Hollywooddebuut in de hoofdrol van Monsoon (Rod Amateau, 1952). Ook in The Iron Glove (William Castle, 1954), Bengal Brigade (Laslo Benedek, 1954), The Americano (Castle, 1955) en Bandido (Richard Fleischer, 1956). Was tot zijn dood in 1969 getrouwd met steracteur Robert Taylor.

Daisy d'Ora

97, München, 19 juni, natuurlijke dood

Duits actrice, pseudoniem van Daisy Freiin von Freyberg zu Eysenberg. Speelde de bruid van Fritz Kortner in de stille klassieker met Louise Brooks Lulu - Die Büchse der Pandora (Georg Wilhelm Pabst, 1929). Was daarna in nog enkele zwijgende films te zien, zoals Es flüstert die Nacht (Victor Janson, 1929) en een talkie, Nur am Rhein (Max Mack, 1930). In 1931 miss Duitsland, daarna getrouwd met een bankier en verdwenen van het scherm.

Elzbieta Czyzewska

72, New York, 17 juni, slokdarmkanker

Pools-Amerikaans actrice. Debuteerde in de korte film Erotyk (Jerzy Skolimowski, 1960) en werd in zekere zin een Pools sekssymbool. Speelde in een groot aantal films in de jaren zestig en zeventig, waaronder Hamles/Little Hamlet (Skolimowski, 1960), De passagier/Pasazerka (Andrzej Munk en Witold Lesiewicz, 1963), Rysopis/Bijzonder kenmerken: geen (in driedubbelrol; Skolimowski, 1964), Waar is de generaal?/Gdzie jest general? (Tadeusz Chmielewski, 1964), First Day of Freedom/Pierwszy dzien wolnosci (Aleksander Ford, 1964), Manuscript gevonden te Saragossa/Rekopis znaleziony w Saragossie (Wojciech Has, 1965), Walkover (Skolimowski, 1965), Alles te koop/Wsysztko na sprzedaz (Andrzej Wajda, 1969) en Daimler-Benz Limousine (Filip Bajon, 1982). Vertrok na huwelijk met Amerikaans journalist David Halberstam naar de Verenigde Staten, vooral ook wegens lastercampagne van de communistische autoriteiten. Had vervolgens een internationale filmcarrière, in titels als Putney Swope (Robert Downey Sr., 1969), The First Circle/Den foerste kreds (naar Aleksandr Solzjenitsyn; Ford, 1973), Running On Empty (Sidney Lumet, 1988), Music Box (Costa-Gavras, 1989), Cadillac Man (Roger Donaldson, 1990) en A Kiss Before Dying (James Dearden, 1991).

Ronald Neame

99, Los Angeles, 16 juni, nasleep van een val

Engels regisseur, cameraman, scenarioschrijver en producent. Bereikte als regisseur het grootste publiek met enkele industrieel vormgegeven rampenfilms, zoals The Poseidon Adventure (1972) en Meteor (1979). Ze vormden het eindpunt van een lange carrière als ambachtsman, die onder meer drie Oscarnominaties opleverde: voor de special effects van One of Our Aircraft Is Missing (Michael Powell en Emeric Pressburger, 1942) en de scenario's van Brief Encounter (David Lean, 1945) en Great Expectations (Lean, 1946). De twee laatste films (co)produceerde Neame tevens. Zoon van fotograaf en filmpionier Elwin Neame en filmactrice Ivy Close zette zijn eerste schreden in de filmindustrie als assistent-cameraman bij Blackmail (Alfred Hitchcock, 1929), de in de Elstree-studio's opgenomen eerste Britse talkie. Happy (Friedrich Zelnik, 1933) was een van de eerste films die Neame zelfstandig draaide, gevolgd door onder meer Invitation to the Waltz (Paul Merzbach, 1935), Drake of England (Arthur B. Woods, 1935), The Crimes of Stephen Hawke (George King, 1936), de George Formby-kluchten Keep Fit (Anthony Kimmins, 1937), Feather Your Nest (William Beaudine, 1937), I See Ice (Kimmins, 1938). It's in the Air (Kimmins, 1938), Trouble Brewing (Kimmins, 1939), Come On George! (Kimmins, 1939) en Let George Do It! (Marcel Varnel, 1940), Brief Ecstasy (Edmond T. Gréville, 1937), Penny Paradise (Carol Reed, 1938), The Gaunt Stranger (Walter Forde, 1938), The Four Just Men (Forde, 1939), Cheer Boys Cheer (Forde, 1939), Major Barbara (Gabriel Pascal, 1941), In Which We Serve (Noel Coward en David Lean, 1942), This Happy Breed (Lean, 1944) en Blithe Spirit (Lean, 1945). De samenwerking met Lean, ook als productiepartner in de maatschappij Cineguild, eindigde na Oliver Twist (1948) en The Passionate Friends (1949) in ruzie. Vervolgens produceerde Neame The Magic Box (Roy Boulting, 1952), een biografie van zijn leermeester, de cameraman William Friese-Greene.

Als regisseur debuteerde Neame met de goed ontvangen film noir Take My Life (1947). Andere successen waren de komedie The Million Pound Note (met Gregory Peck; 1954), The Horse's Mouth (met Alec Guinness; 1958), Tunes of Glory (1960), Prudence and the Pill (co-regie Fielder Cook, 1968) en vooral The Prime of Miss Jean Brodie (1969), waarvoor hoofdrolspeelster Maggie Smith een Oscar won.

Voorts onder meer Golden Salamander (1950), The Card (1952), The Man Who Never Was (1956), The Seventh Sin (1957), Windom's Way (1957), I Could Go on Singing (met Judy Garland en Dirk Bogarde; 1963),

The Chalk Garden (1964), Gambit (1966), Scrooge (1970), The Odessa File (1974), Hopscotch (1980) en First Monday in October (1981).

Peter Brunette

66, Taormina, 16 juni, hartaanval

Amerikaans filmjournalist en -historicus. Bekend bezoeker van internationale festivals. Schreef de laatste jaren recensies voor The Hollywood Reporter , daarvoor onder meer voor Screen International en indieWIRE. Overleden tijdens festival van Taormina in Sicilië.

Teshome Gabriel

70, Los Angeles, 15 juni, hartstilstand

In Ethiopië geboren Amerikaans filmwetenschapper. Professor aan de University of California Los Angeles (UCLA) schreef monografieën over Afrikaanse filmmakers als Souleymane Cissé en Ousmane Sembene en publiceerde een standaardwerk, Third Cinema in the Third World: The Aesthetic of Liberation (1982).

Joeri (Gerasimovitsj) Iljenko

74, Prochorovka (provincie Tsjerkasy), 15 juni, natuurlijke dood

Oekraïens cameraman en regisseur. Werkte samen met regisseur Sergei Paradzjanov aan De vuurpaarden/Shadows of Our Forgotten Ancestors/Tini zaboetych predkiv (1964), een poëtische verwerking van gegevens uit de foklore van de Hoezoelen, een volk in de noordelijke Karpaten. De film werd door de Sovjet-autoriteiten verboden, maar zou een grote internationale reputatie verwerven, mede door het opvallende camerawerk van Iljenko. Vele jaren later zou Iljenko de FIPRESCI-prijs in Cannes winnen als regisseur van een film gebaseerd op een scenario van Paradzjanov, Swan Lake - The Zone/Lebedyne ozero-zona (1990). Tussen 1965 en 2002 regisseerde Iljenko elf andere films, die hij veelal ook schreef en draaide, maar geen ervan kreeg ruime bekendheid over de grenzen van Oekraïne.

Bekim Fehmiu

74, Belgrado, 15 juni, zelfdoding

Bosnisch acteur van Albanees-Kosovaarse afkomst. Ster in Joegoslavische en internationale films van de jaren zestig en zeventig. Debuut in Sasa (Radenko Ostojic, 1962), daarna opvallend in de hoofdrol van het in Cannes met de Grote Juryprijs bekroonde I Even Met Happy Gypsies/Skupljaci perja (Aleksandar Petrovic, 1967). Speelde de titelrol van Odysseus in de grootscheepse Italiaanse televisieserie L'Odissea (Franco Rossi, Piero Schivazappa en Mario Bava, 1968). Hollywooddebuut als ster van de verfilming van Harold Robbins' bestseller The Adventurers (Lewis Gilbert, 1969), gevolgd door de western The Deserter/The Devil's Backbone (Burt Kennedy, 1971) en als Palestijnse terrorist in Black Sunday (John Frankenheimer, 1977). Ook in films als Libera, amore mio... (Mauro Bolognini, 1975), Permission to Kill/The Executioner (Cyril Frankel, 1975), Salon Kitty (Tinto Brass, 1976), Special Education/Specialno vaspitanje (Goran Markovic, 1977) en Balkan Island: The Last Story of the Century (Lordan Zafranovic, 1997).

Jimmy Dean

81, Varina VA, 13 juni, natuurlijke dood

Amerikaans countryzanger, worstfabrikant en gelegenheidsacteur. Had in 1961 een nummer 1-hit in de VS en Engeland met het nummer Big Bad John. Speelde de naar Howard Hughes gemodelleerde biljonair Willard Whyte in de Bond-film Diamonds Are Forever (Guy Hamilton, 1971). Ook te zien tegenover Ned Beatty in de op zijn grootste hit gebaseerde film Big Bad John (Burt Kennedy, 1990).

Jerzy Stefan Stawinski

88, Warschau, 12 juni, natuurlijke dood

Pools scenarioschrijver en regisseur. Veteraan van de opstand van Warschau (1944) schreef daarover het scenario voor Kanal/Het riool (Andrzej Wajda, 1957), het middelste deel van een drieluik over dit onderwerp. Ook scenarioauteur van Man on the Tracks/Czlowiek na torze (Andrzej Munk, 1957), Eroica (Munk, 1958), Zamach (Jerzy Passendorfer, 1959), Bad Luck/Zezowate szczescie (Munk, 1960), Black Cross/Krzyzacy (Aleksander Ford, 1960), L'amour à vingt ans (episode van Wajda, 1962), Akcja pod Arsenalem (Jan Lomnicki, 1978). Regisseerde zelf tussen 1964 en 1975 zes internationaal minder bekende films.

Martine Sarcey

81, Parijs, 12 juni, natuurlijke dood

Frans actrice, pseudoniem van Martine Rouchaud. Officieel debuut in Agence matrimoniale (Jean-Paul le Chanois, 1952). Zeer actief in theater en op televisie, en in films als Méfiez-vous, mesdames! (André Hunebelle, 1963), Fifi la Plume (Albert Lamorisse, 1965), Le voleur (Louis Malle,1967), Rendez-vous à Bray (André Delvaux, 1971), Un linceul n'a pas de poches (Jean-Pierre Mocky, 1974), A nous les petites Anglaises (Michel Lang, 1975), Un éléphant ça trompe énormément/Al is de leugen nog zo snel... (Yves Robert, 1976), Un moment d'égarement (Claude Berri, 1977), L'hôtel de la plage (Lang, 1978), Deux lions au soleil (Claude Faraldo, 1980) en Jefferson in Paris (James Ivory, 1994). Gescheiden van regisseur Maurice Cazeneuve, weduwe van acteur Michel de Ré.

Ginette Garcin

82, Nanterre, 10 juni, darmkanker

Frans actrice en zangeres. Trad aanvankelijk op in enkele korte muzikale films en debuteerde zingend in Pigalle Saint-Germain-des-Prés (André Berthomieu, 1950). Op gevorderde leeftijd veelgevraagd bijrolactrice, vooral in komedies, maar ook op televisie en in het theater. Klassiek als de verliefde schoonmoeder in Cousin, cousine (Jean-Charles Tacchella, 1975). Bekendste overige films: Le drapeau noir flotte sur la marmite (Michel Audiard, 1971), Le tueur (Denys de la Patellière. 1972), Tout le monde il est beau, tout le monde il est gentil (Jean Yanne, 1972), Dupont-Lajoie (Yves Boisset, 1974), Le pays bleu (Tacchella, 1976), Les uns et les autres (Claude Lelouch, 1980), Edith et Marcel (Lelouch, 1982), Notre histoire (Bertrand Blier, 1984), Attention bandits! (Lelouch, 1986), Mon homme (Blier, 1995), Hommes, femmes, mode d'emploi (Lelouch, 1996), Mauvais genres (Francis Girod, 2001) en La beuze (François Desagnat en Thomas Sorriaux, 2003). Weduwe van acteur Robert Beauvais.

Andreas Voutsinas

77, Athene, 8 juni, complicaties na een val

In Brits Soedan geboren Grieks acteur en acteercoach. Leidde in Parijs het Théatre des Cinquante, een pendant van de Actors Studio. Was ook coach van verschillende Amerikaanse filmacteurs, zoals Jane Fonda en Warren Beatty. Speelde zelf een handvol kleinere rollen, bijvoorbeeld als supernicht Carmen Ghia in The Producers (Mel Brooks, 1968), Fräulein Doktor (Alberto Lattuada, 1969), The Twelve Chairs (Brooks, 1970), Boulevard du Rhum (Robert Enrico, 1971), Bel ordure (Jean Marboeuf, 1973), Lily, aime-moi (Maurice Dugowson, 1975), A Dream of Passion/Kravki gynaikon (Jules Dassin, 1978), History of the World: Part 1 (Brooks, 1981), Les voleurs de la nuit (Samuel Fuller, 1984) en als priester in Le grand bleu/The Big Blue (Luc Besson, 1988).

Steven Reuther

58, Santa Monica, 6 juni, kanker

Amerikaans producent. Oorspronkelijk zakelijk belangenbehartiger van creatief talent bij William Morris Agency. Executive producer van de surprisehit Dirty Dancing (Emile Ardolino, 1987) debuteerde als producent met een ander wereldsucces, Pretty Woman (samen met Arnon Milchan; Garry Marshall, 1990). Milchan en Reuther produceerden ook films als Under Siege (met Steven Seagal; Andrew Davis, 1992), Sommersby (Jon Amiel, 1993) en de John Grishamverfiilming The Client (Joel Schumacher, 1994). Vormde in 1994 samen met acteur Michael Douglas de maatschappij Douglas/Reuther Productions en produceerde daarvoor films als Face/Off (John Woo, 1997) en John Grisham's The Rainmaker (Francis Ford Coppola, 1997). Daarna produceerde Reuther voor Bel Air Entertainment onder meer Proof of Life (Taylor Hackford, 2000), Pay It Forward (Mimi Leder, 2000), Sweet November (Pat O'Connor, 2001) en Collateral Damage (Davis, 2002). Laatste film: The Ugly Truth (Robert Luketic, 2009). Getrouwd geweest met actrice Helen Shaver.

Robert B. Radnitz

85, Malibu, 6 juni, complicaties bij beroerte

Amerikaans producent, gespecialiseerd in familiefilms, daarvoor leraar Engels. Oscarnominatie in de categorie 'beste film' voor Sounder (Martin Ritt, 1972), een vertelling over een Afro-Amerikaans gezin tijdens de Grote Depressie. Produceerde ook Cross Creek (Ritt, 1983) en de in Nederland opgenomen verfilming van Jan de Hartogs The Little Ark (James B. Clark, 1972).

Arne Nordheim

78, Oslo, 5 juni, na een lange ziekte

Noors componist. Vooraanstaand componist van eigentijdse muziek schreef ook scores voor enkele films, zoals de verfilming van Aleksandr Solzjenitsyns One Day in the Life of Ivan Denisovich (Caspar Wrede, 1970), Forfølgelsen (Anja Breien, 1981) en Hud/Skin (Vibeke Løkkeberg, 1986).

Rue McClanahan

76, New York, 3 juni, beroerte

Amerikaans actrice. Een van de drie hoofdrolspeelsters van de tv-serie Golden Girls (1985-92), die haar personage van de zuidelijke mannenverslindster Blanche Devereaux in nog drie andere series zou spellen. Aanvankelijk actief op Broadway en in films, soms onder het pseudoniem Patty Leigh. Filmdebuut in The Grass Eater (John Hayes, 1961). Daarna onder meer in Five Minutes to Love (Hayes, 1963), Walk the Angry Beach (Hayes, 1968), The People Next Door (David Greene, 1970), The Pursuit of Happiness (Robert Mulligan, 1971), They Might Be Giants (Anthony Harvey, 1971), Some of My Best Friends Are (Mervyn Nelson, 1971), Blade (Ernest Pintoff, 1973), Modern Love (Robby Benson, 1990), Dear God (Garry Marshall, 1996), Out to Sea (Martha Coolidge, 1997), als biologielerares in Starship Troopers (Paul Verhoeven, 1997) en The Fighting Temptations (Jonathan Lynn, 2003). Vanaf de jaren zeventig vooral in televisieseries, zoals Maude (1972-78), The Love Boat (1980-84) en Mama's Family (1983-84). Op YouTube circuleert een obscuur filmfragment uit de jaren '50 waarin McClanahan een klassieke striptease uitvoert.

Dorothy DeBorba

85, Walnut Creek CA, 2 juni, longemfyseem

Amerikaans voormalig kinderactrice. Speelde Dorothy, bijgenaamd Echo, in een groot aantal korte films uit de door Hal Roach geproduceerde serie Our Gang (1930-33). Debuteerde in de lange film A Royal Romance (Erle C. Kenton, 1930). Laatste kleine rol als handtekeningenjaagster in Bombshell met Jean Harlow (officieus Victor Fleming, 1933).

Joseph Strick

86, Parijs, 1 juni, hartfalen

Amerikaans film- en theaterregisseur, scenarioschrijver, producent en ondernemer. Getraind als cameraman in de luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog, regisseerde hij enkele korte documentaires, zoals Muscle Beach (1948) en maakte deel uit van een collectief dat de experimentele film The Savage Eye (met Ben Maddow en Sidney Meyers, 1960) tot stand bracht. Kreeg vooral bekendheid als regisseur van innovatieve literatuurverfilmingen van lastig geachte boeken: The Balcony (naar Jean Genet; 1963) Ulysses (naar James Joyce; 1967), Tropic of Cancer (naar Henry Miller; 1970) en A Portrait of the Artist as a Young Man (naar Joyce; 1977). Won een Oscar als producent en regisseur van de korte documentaire Interviews with My Lai Veterans (1971). Naast zijn eigen films produceerde Strick Never Cry Wolf (Carroll Ballard, 1983). Oprichter-directeur van verschillende bedrijven die bijvoorbeeld geavanceerde bewegingsmechanica ontwikkelden voor pretparken.

Kazuo Ohno

103, Yokohama, 1 juni, longfalen

Japans danser en choreograaf. Grondlegger van de butoh, de moderne Japanse dans. Hoofdrolspeler van de film Das geschriebene Gesicht (Daniel Schmid, 1995). Ook te zien in de films A Portrait of Mr. O/O-shi no shozo (Chiaki Nagano, 1969) en The Scene of the Soul (Katsumi Hirano, 1999). Antony and the Johnsons droegen hun album The Crying Light (2009) op aan Ohno, wiens beeltenis ook de cover siert.