74, Blaricum, 11 februari, hersentumor
Nederlands cameraman. Verwierf een grote reputatie als vaste cameraman en rechterhand van regisseur Bert Haanstra. Beheerste als weinigen in Nederland de kunst van het draaien van documentaires met zware 35mm-camera's. Begon als camera-assistent van Eduard van der Enden bij Haanstra's eerste speelfilm Fanfare (1958). Studeerde in 1961 af aan het Centro Sperimentale di Cinematografia in Rome. Was sinds Alleman (1963) verantwoordelijk voor het beeld in bijna alle films van Haanstra. Director of photography en doorgaans ook camera operator van lange documentaires als De stem van het water (Haanstra, 1966), Bij de beesten af (Haanstra, 1972), Addo, koning der dieren (samen met Hugo van Lawick; Caroline Brett, 2002) en African Bambi (Alan Miller, 2007), naast korte documentaires als Leven in Leeuwarden (Piet van Moock, 1962), Toets (Zilveren Beer in Berlijn; Tim Tholen, 1968), Den Biesbos (Kees Hin, 1973), Nationale Parken...noodzaak (Haanstra, 1978), Nederland (Haanstra, 1983), Monument voor een gorilla (Haanstra, 1987), Kinderen van Ghana (Haanstra, 1989), Falling (Thijs Bayens, 1998) en Serengeti A to Z (Manfred Poppenk, 2000). 
Ook verantwoordelijk voor de lange speelfilms Palaver (Emile Degelin, 1969), Dokter Pulder zaait papavers (Haanstra, 1975), Een pak slaag (Haanstra, 1979), Tiro! (Jacob Bijl, 1979) en Vroeger kon je lachen (Haanstra, 1983). Regisseerde en draaide de opdrachtfilm De tijd zal het leren (1978) en de wildlife-documentaire The Cheetah Family (1999). Werd in december 2008 geëerd door het Instituut voor Beeld en Geluid en bij die gelegenheid benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Broer van cameraman Bert van Munster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten