Filmkenner Hans Beerekamp verzamelt op deze site informatie over mensen die alleen nog te bewonderen zijn door hun bijdrage aan het eeuwige filmscherm.
Amerikaans regisseur. Werd bekend door de documentaire Hearts of Darkness: A Filmmaker's Apocalypse (1991) over de totstandkoming van Francis Ford Coppola's Apocalypse Now (1979). Regisseerde ook verschillende speelfilms, waaronder het nog uit te brengen Casino Jack (met Kevin Spacey; 2010), waarin zijn neef, de burgemeester van Denver John Hickenlooper, een kleine rol speelt. Achterneef van dirigent Leopold Stokowski (Fantasia) was aanvankelijk vooral geïnteresseerd in animatie en maakte met zijn schoolvriend Kirk Wise (de latere regisseur van Beauty and the Beast, 1991) verschillende animatiefilms op super8. Maakte daarna verschillende professionele korte films en de documentaire Art, Acting and the Suicide Machine: Dennis Hopper (1988). Publiceerde een interviewbook met verschillende regisseurs en acteurs: Reel Conversations (1991). Voormalig stagiair van Roger Corman maakte zijn speelfilmdebuut met Grey Knight/Ghost Brigade (1993), gevolgd door fictiefilms als Persons Unknown (1996), Dogtown (1997), The Big Brass Ring (naar een scenario van Orson Welles; 1999), The Man from Elysian Fields (met Mick Jagger en Andy Garcia; 2001) en Factory Girl (over Warhol-icoon Edie Sedgwick; 2006). Tot Hickenloopers documentaires behoren Picture This: The Times of Peter Bogdanovich in Archer City, Texas (1991), Monte Hellman: American Auteur (1997) en The Mayor of Sunset Strip (over rockimpresario Rodney Bingenheimer; 2003) en 'Hick' Town (over zijn neef de burgemeester tijdens de Democratische Conventie; 2009).
Frans bijrolacteur. Speelde tussen 1951 en 2004 in ruim driehonderd films en televisieproducties veelal piepkleine rolletjes. Onder meer in Jeux interdits (René Clément, 1951), Nous sommes tous des assassins (André Cayatte, 1952), Huis-clos (Jacqueline Audry, 1954), Lola Montès (Max Ophüls, 1955), Marie-Antoinette (Jean Delannoy, 1955), L'homme à l'imperméable (Julien Duvivier, 1956), Love in the Afternoon (Billy Wilder, 1956), Taxi, roulotte et corrida (André Hunebelle, 1958), La vache et le prisonnier (Henri Verneuil, 1959), Mélodie en sous-sol (Verneuil, 1962), Charade (Stanley Donen, 1962), Le journal d'une femme de chambre (Luis Buñuel, 1962), Fantômas (Hunebelle, 1964), Week-end à Zuydcoote (Verneuil, 1964), Belle de jour (Buñuel, 1967), La voie lactée (Buñuel, 1968), Le clan des Siciliens (Verneuil, 1970), Max et les ferrailleurs (Claude Sautet, 1970), Mourir d'aimer (Cayatte, 1971), Peau d'âne (Jacques Demy, 1971), Le charme discret de la bourgeoisie (Buñuel, 1972), The Day of the Jackal (Fred Zinnemann, 1973), Le magnifique (Philippe de Broca, 1973), Le fantôme de la liberté (Buñuel, 1974), Cet obscur objet du désir (Buñuel, 1977), Pirates (Roman Polanski, 1984) en Lucie Aubrac (Claude Berri, 1996).
Amerikaans bijrolacteur. Vooral actief in televisieseries en -films, maar was ook te zien als Licht, een van de assistenten van James Mason in North by Northwest (Alfred Hitchcock, 1959). Debuteerde in Rogue Cop (Roy Rowland, 1954). Voorts onder meer Illegal (Lewis Allen, 1955), The Garment Jungle (Vincent Sherman, 1957), 3:10 to Yuma (Delmer Daves, 1957), Too Much, Too Soon (Art Napoleon, 1958), The Gazebo (George Marshall, 1959), Pay or Die (Richard Wilson, 1960), King of the Roaring 20's: The Story of Arnold Rothstein (Joseph M. Newman, 1961), The Legend of Lylah Clare (Robert Aldrich, 1968), Love at First Bite (Stan Dragoti, 1979), Brewster's Millions (Walter Hill, 1985) en Star Trek IV: The Voyage Home (Leonard Nimoy, 1986).
Amerikaans acteur. Adfoptiefzoon van toneel- en scenarioschrijver Charles MacArthur en actrice Helen Hayes werd vooral bekend door de televisieseries Hawaii Five-O (1968-79). Filmdebuut in de hoofdrol van The Young Stranger (John Frankenheimer, 1957). Voorts onder meer in de Disney-films Third Man on the Mountain (Ken Annakin, 1959), Kidnapped (Robert Stevenson, 1960) en Swiss Family Robinson (Annakin, 1960), alsmede Spencer's Mountain (Delmer Daves, 1963), The Truth about Spring (tegenover Hayley Mills; Richard Thorpe, 1965), The Bedford Incident (James B. Harris, 1965), Battle of the Bulge (Annakin, 1965), Hang 'em High (Ted Post, 1968)
Amerikaans actrice. Speelde Ginny Sacramoni, de snoepverslaafde vrouw van Johnny 'Sac' , in 17 afleveringen van de televisieserie The Sopranos (2001-07).
53, Little Rock AK, 27 oktober, inwendige bloeding
Amerikaans actrice en producent. Won een Oscar als producent van de door haar echtgenoot Ray McKinnon geregisseerde en geacteerde korte film The Accountant (2001). Werd als actrice genomineerd voor een Golden Globe, wegens haar bijrol als beste vriendin van Debra Winger in An Officer and a Gentleman (Taylor Hackford, 1982). Ook te zien in films als September 30, 1955 (James Bridges, 1977), The Swap (met Robert DeNiro; John C. Broderick, 1979), Dead & Buried (Gary Sherman, 1981), What Waits Below (Don Sharp, 1984), Inferno in diretta/Cut and Run (top-billed; Ruggero Deodato, 1985), Prince of Darkness (John Carpenter, 1987), Great Balls of Fire! (over Jerry Lee Lewis; Jim McBride, 1989), Blind Fury (tegenover Rutger Hauer; Phillip Noyce, 1989), Box of Moon Light (Don DiCillo, 1996), Chrystal (tevens productie; McKinnon, 2004) en Randy and the Mob (tevens productie; McKinnon, 2007).
In Gibraltar geboren Engels bijrolacteur, pseudoniem van Levy Attias. Opvallend aanwezig als de oude Griek Stannos in de verfilming van de ABBA-musical Mamma Mia! (Phyllida Lloyd, 2008). Kwam begin jaren '60 naar Londen. Naast veel televisie in films als The Girl Hunters (Roy Rowland, 1963), Don't Raise the Bridge, Lower the River (met Jerry Lewis; Jerry Paris, 1968) en Incognito (John Badham, 1997).
Amerikaans televisie- en filmregisseur en acteur. Maakte een breed scala aan humanistische drama's, westerns en komedies. Won twee Emmy's, voor Wallenberg: A Hero's Story (1985) en Lincoln (1988). Belangrijkste televisiefilm, het aangrijpende The Execution of Private Slovik (met Martin Sheen; 1974) over de laatste executie van een Amerikaanse deserteur in 1945, werd in Europa in de bioscoop uitgebracht. Aanvankelijk acteur, ook als Tarzan in hoorspelen. Speelde in films als Please Murder Me (Peter Godfrey, 1956) enThe Brothers Rico (Phil Karlson, 1957), naast zeer veel televisiewerk. Eerste tv-regie in 1955, debuteerde op het grote doek met de bescheiden uitgebrachte film A Covenant with Death (1967). Bekendste films: The McKenzie Break (1970), A Gunfight (met Kirk Douglas en Johnny Cash; 1971), The Groundstar Conspiracy (1972), The Last American Hero (met Jeff Bridges; 1973), het verkrachtingsdrama Lipstick (met Margaux Hemingway; 1976), de misdaadkomedie Somebody Killed Her Husband (met Farrah Fawcett,1978), Cattle Annie and Little Britches (1982), Spacehunter: Adventures in the Forbidden Zone (1983)
Engels cameraman. In eerste instantie bekend door zijn werk voor regisseur Michael Winner: Hannibal Brooks (1969), The Games (1970), Lawman (1971), The Nightcomers (1971), Chato's Land (1972), The Mechanic (1972), Scorpio (1973), The Big Sleep (1978), Firepower (1979). Fotografeerde ook Superman II (Richard Lester, 1980), The Final Conflict/Omen III (Graham Baker, 1981), An American Werewolf in London (John Landis, 1981), Trading Places (Landis, 1983), Superman III (Lester, 1983), de lange clip met Michael Jackson Thriller (Landis, 1983), The Muppets Take Manhattan (Frank Oz, 1984), Into the Night (Landis, 1985), National Lampoon's European Vacation (Amy Heckerling, 1985), Spies Like Us (Landis, 1985), Little Shop of Horrors (Oz, 1986) en de muziekdocumentaire rond Paul McCartney Get Back (Lester, 1991). Speelde gastrollen in drie films van Landis: Into the Night, Spies Like Us en Burke and Hare (2010).
Amerikaans tijdschriftuitgever en filmproducent. Oprichter in 1965 en uitgever (tot 1993) van het mannenblad Penthouse, dat ondanks een wat sensationeler karakter dan Hugh Hefners Playboy altijd in de schaduw van het voorbeeld is gebleven. De als cartoonist begonnen Guccione verdiende er wel veel geld mee, dat hij onder meer investeerde in een kunstverzameling en in films als Chinatown (Roman Polanski, 1974) en The Day of the Locust (John Schlesinger, 1975). Ook produceerde hij de grootscheepse, door Gore Vidal geschreven edelpornoproductie Caligula (Tinto Brass, 1979).
77, Montevarchi (prov. Arezzo), 20 oktober, complicaties bij kankeroperatie
Amerikaans (scenario)schrijver, die vanaf eind jaren zestig in Italië woonde. In 1967 publiceerde hij het boek Death in Rome, dat beschreef hoe in de nazi's in 1944 bij wijze van represaille 335 burgers vermoordden in de Ardeatijnse grotten. Het boek werd verfilmd als Rappresaglia/Massacre in Rome (met Richard Burton en Marcello Mastroianni; George P. Cosmatos, 1973). De bewering dat paus Pius XII het bloedbad had kunnen voorkomen, maar verkoos niet in te grijpen, leidde tot een proces van zes jaar, aangespannen door nabestaanden van de paus tegen producent Carlo Ponti en coscenarist Katz. De laatste werd in eerste instantie veroordeeld tot 14 maanden voorwaardelijk wegens smaad, maar in 1980 in hoger beroep eindelijk vrijgesproken. Katz schreef vervolgens scenario's voor films als The Cassandra Crossing (Cosmatos, 1976), La pelle (naar Curzio Malaparte; Liliana Cavani, 1981), Kamikaze 1989 (met Rainer Werner Fassbinder; Wolf Gremm, 1982) en Il caso Moro (naar zijn eigen boek; Giuseppe Ferrara, 1986). Ook schreef hij het commentaar van de verteller bij de speelfilm La peste (naar Albert Camus; Luis Puenzo, 1992).
Schots bijrolacteur, vaak als arts, advocaat, officier of leraar. Onder meer in We Joined the Navy (Wendy Toye, 1962), One Way Pendulum (Peter Yates, 1964), Morgan: A Suitable Case for Treatment (Karel Reisz, 1966), If... (Lindsay Anderson, 1968), The File of the Golden Goose (Sam Wanamaker, 1969), Leo the Last (John Boorman, 1970), Up the Chastity Belt (Bob Kellett, 1971), Percy (Ralph Thomas, 1971), The Ruling Class (Peter Medak, 1972), The Amazing Mr. Blunden (Lionel Jeffries, 1972), O Lucky Man! (Anderson, 1973), The Abdication (Anthony Harvey, 1974), The Little Prince (Stanley Donen, 1974), Jabberwocky (Terry Gilliam, 1974), For Your Eyes Only (John Glen, 1981), Britannia Hospital (Anderson, 1982), The Missionary (Richard Loncraine, 1982), The Company of Wolves (Neil Jordan, 1984), Out of Africa (Sydney Pollack, 1985), I Want You (Michael Winterbottom, 1998), Possession (Neil LaBute, 2002) en Calendar Girls (Nigel Cole, 2003). Ook zeer veel televisierollen. Vader van actrice Sarah Crowden.
Italiaans scenarist. Zoon van producent Elio Scardamaglia. Schreef verschillende knokkluchten voor Bud Spencer: Watch Out We're Mad!/...altrimenti ci arrabbiamo! (met Terence Hill; Marcello Fondato, 1974), Charleston (Fondato, 1977), Bulldozer/Lo chiamavano Bulldozer (Michele Lupo, 1978), De sheriff ziet ze vliegen/The Sheriff and the Satellite Kid/Uno sceriffo extraterrestre - Poco extra e molto terrestre (Lupo, 1979), Why Did You Pick on Me?/Chissà perché...capitano tutte a me (Lupo, 1980) en Bomber (Lupo, 1982). Ook schreef Scardamaglia Maciste, l'eroe piu' grande del mondo (Lupo, 1963), de spaghettiwestern Il momento di uccidere (Giuliano Carnimeo, 1968) en A mezzanotte va la ronda del piacere (Fondato, 1975).
Duits regisseur en schrijver. Zoon van regisseur Veit Harlan en actrice Hilde Körber. Debuteerde op zijn zeventigste als succesvol romanschrijver (onder meer in 2006 Heldenfriedhof), nadat hij naar eigen zeggen vele jaren geweigerd had Duits te schrijven en te spreken, wegens het naziverleden van zijn vader, de lievelingsfilmer van propagandaminister Josef Goebbels. Kort na de oorlog vestigde hij zich in Frankrijk en Italië. Desondanks schreven vader en zoon Harlan samen het scenario van de door de laatste geregisseerde Koude Oorlogsspionagefilm Verrat an Deutschland (met Veits derde vrouw Kristina Söderbaum in de hoofdrol; 1955). Debuteerde zelf als regisseur met het in Rotterdam veel aandacht genererende Wundkanal (1984), over het verhoor van een zichzelf spelende oorlogsmisdadiger. De film wordt vaak vertoond samen met de documentaire Unser Nazi/Notre nazi (Robert Kramer, 1984) over de spanningen tijdens de opnamen van Wundkanal. Harlan regisseerde ook een documentaire over een communistische landhervorming in Portugal (Torre Bela, 1975) en de Haïtiaanse speelfilm Souvenance (1991). Neef van Christiane Kubrick, de weduwe van Stanley, en haar broer Jan Harlan, die meerdere documentaires maakte over Kubrick.
83, Tarquinia (prov. Viterbo), 16 oktober, natuurlijke dood
Italiaans producent. Vooral bekend als producent (Arco Film) van de vroege films van Pier Paolo Pasolini: Accattone (1961), Mamma Roma (1962), Il vangelo secondo Matteo/Het evangelie volgens Mattheüs (1964), de documentaire Comizi d'amore (1965), Uccellacci e uccellini (1966), Edipo Re (1967). Eerste coproductie: La legge è la legge/La loi c'est la loi (met Totò en Fernandel; Christian-Jaque, 1958). Produceerde voorts films als Il bell' Antonio (Mauro Bolognini, 1960), La viaccia (Bolognini, 1961), A cavallo della tigre (Luigi Comencini, 1961) en Gli eroi (Duccio Tessari, 1973). Gescheiden van de op 17 oktober 2009 overleden actrice Rosanna Schiaffino.
In China geboren Amerikaans acteur en tai chi-leraar. Vooral bekend door zijn vaste rol in de soap Falcon Crest (1981-90) als de butler van Jane Wyman. Kwam in 1938 naar de VS, in films en televisie vanaf 1964, na eerder als danser te zijn opgetreden in Meditation on Violence (Maya Deren, 1948). Bijrollen in films als The Big Brawl (tegenover Jackie Chan; Robert Clouse, 1980), First Family (Buck Henry, 1980), Eyewitness (Peter Yates, 1981), Big Trouble in Little China (John Carpenter, 1986), Dragon: The Bruce Lee Story (Rob Cohen, 1993), The Joy Luck Club (Wayne Wang, 1993), The Nutty Professor (Tom Shadyac, 1996), Warriors of Virtue (Ronny Yu, 1997), Blood Work (Clint Eastwood, 2002), Wedding Crashers (David Dobkin, 2005), American Dreamz (Paul Weitz, 2006) en The Prestige (Christopher Nolan, 2006). Ook te zien in de documentaire Im Spiegel der Maya Deren (Martina Kudlácek, 2002).
79, Chula Vista CA, 15 oktober, hartaanval na val van een ladder bij het snoeien van een palmboom
Amerikaans voormalig kinderacteur, voluit Jon Matthew Sheffield Cassan. Zoon van Reginald Sheffield, die ook al kinderacteur was. Won een competitie voor de rol van Boy tegenover Johnny Weissmuller in Tarzan Finds a Son! /Tarzans verbanning (Richard Thorpe, 1939). Zou de zoon van Tarzans geadopteerde zoon nog enkele keren spelen: Tarzan's Secret Treasure/Tarzans verborgen schat (Thorpe, 1941), Tarzan's New York Adventure/Tarzan in New York (Thorpe, 1942), Tarzan Triumphs (Wilhelm Thiele, 1943), Tarzan's Desert Mystery/Tarzan in de woestijn (Thiele, 1943), Tarzan and the Amazons (Kurt Neumann, 1945), Tarzan and the Leopard Woman (Neumann, 1946) en Tarzan and the Huntress (Neumann, 1947). Toen Sheffield te oud werd voor de rol van Boy kreeg hij zijn eigen films bij de B-studio Monogram, opgebouwd rond het personage Bomba, ook wel aangeduid als Tarzan jr.: Bomba, the Jungle Boy (Ford Beebe, 1949), Bomba on the Panther Island (Beebe, 1949), The Lost Volcano (Beebe, 1950), Bomba and the Hidden City (Beebe, 1950), The Lion Hunters/Tarzan jr. en de leeuwenjagers (Beebe, 1951), Elephant Stampede/De zoon van Tarzan (Beebe, 1951), African Treasure (Beebe, 1952), Bomba and the Jungle Girl (Beebe, 1952), Safari Drums (Beebe, 1953), The Golden Idol (Beebe, 1954), Killer Leopard (Beebe, 1954) en Lord of the Jungle (Beebe, 1955). Naast de junglefilms was Sheffield ook te zien in Babes in Arms (met Mickey Rooney en Judy Garland; Busby Berkeley, 1939), Lucky Cisco Kid (H. Bruce Humberstone, 1940), Knute Rockne All American (Lloyd Bacon, 1940) en Million Dollar Baby (Curtis Bernhardt, 1942). Als volwassenen werkte Sheffield daarna onder meer als aannemer, handelaar in onroerend goed en importeur van kreeften.
Amerikaans production designer en art director. Werkte onder meer aan Big Bad Mama (Steve Carver, 1974), Crazy Mama (Jonathan Demme, 1975), Eat My Dust! (Paul Bartel, 1976), I Wanna Hold Your Hand (Robert Zemeckis, 1978), Used Cars (Zemeckis, 1980), The Big Red One (Samuel Fuller, 1980), Missing (Costa-Gavras, 1982), Swing Shift (Demme, 1984), At Close Range (James Foley, 1986), Howard the Duck (Willard Huyck, 1986), Tin Men (Barry Levinson, 1987). Point Break (Kathryn Bigelow, 1991), The Beverly Hillbillies (Penelope Spheeris, 1993), Empire Records (Allan Moyle, 1995), Mulholland Dr. (David Lynch, 2001) en Jeepers Creepers II (Victor Salva, 2003).
Engels acteur en producent. Vooral bekend van televisieseries als Falcon Crest (1984-86) en Casualty (2002-08) en hoofdrollen in films als Death on the Nile (John Guillermin, 1978) en The Riddle of the Sands (Tony Maylam, 1979). Begon acteerloopbaan nadat hij wegens slechte ogen was afgekeurd als piloot. Filmdebuut in Juggernaut (Richard Lester, 1974). Voorts onder meer in The Quatermass Conclusion (Piers Haggard, 1979), Caboblanco (J. Lee Thompson, 1980), The Sword and the Sorcerer (Albert Pyun, 1982), Jaws 3-D (Joe Alves, 1983), Wing Commander (Chris Roberts, 1999) en A Closed Book (Raoul Ruiz, 2010). Produceerde enkele films, zoals Stealing Heaven (Clive Donner, 1988) en That Summer of White Roses/Djavolji raj (tevens scenario en muzikaal thema; Rajko Grlic, 1989). Gescheiden van actrice Fiona Fullerton, getrouwd met actrice Susan George, naar wier personage in Straw Dogs (Sam Peckinpah, 1974) hij zijn productiemaatschappij Amy International noemde.
Italiaans steractrice, pseudoniem van Maria Luisa Attanasio. Was van 1945 tot zijn dood in 2005 getrouwd met regisseur Alberto Lattuada. Samen met een ander echtpaar, Giulietta Masina en Federico Fellini, vormden zij een coöperatief, dat het regiedebuut van de laatste produceerde, Luci del varietà (samen met Lattuada, 1950). Masina en Del Poggio speelden er ook de vrouwelijke hoofdrollen in. Studeerde aan het Centro Sperimentale di Cinematografia, na op haar 14de te hebben gedebuteerd als filmactrice in de titelrol van Maddalena, zero in condotta (Vittorio de Sica, 1940). Leerde Lattuada kennen, toen hij haar koos voor een hoofdrol in de verfilming van Alberto Moravia's Gli indifferenti, maar dat project werd nooit volbracht. Tot haar bekendste films behoren Un garibaldino al convento (De Sica, 1942), Il bandito (Lattuada, 1946), Gioventù perduta (Pietro Germi, 1947), Caccia tragica (Giuseppe de Santis, 1947), Senza pietà (Lattuada. 1948), Il mulino del Pò/Alarm in de Povlakte (Lattuada, 1950), Les loups chassent la nuit/La ragazza di Trieste (Bernard Borderie, 1951) en Roma ore 11/Het gebeurde in Rome (De Santis,1952).
Amerikaans soulzanger, componist, ondernemer en gelegenheidsacteur, pseudoniem van James Solomon McDonald. Pionier van de soul schreef talrijke songs, waaronder Everybody Needs Somebody to Love, dat het thema werd van The Blues Brothers (John Landis, 1980). Schreef ook enkele soundtracks, zoals van de blaxploitation-film Cool Breeze (Barry Pollack, 1972) en Hammer (Bruce D. Clark, 1972). Onder meer te zien als acteur in The Big Easy (Jim McBride, 1986) en The Little Death (Jan Verheyen, 1996). Overleed in een vliegtuig, kort na de landing.
Italiaans acteur. Speelde Lucky Luciano in The Valachi Papers (Terence Young, 1972) en had een bescheiden aandeel in The Godfather (Francis Ford Coppola, 1972). Debuteerde met een klein rolletje in de Mina-musical Io bacio...tu baci (Piero Vivarelli, 1961). Vaak gecast als mafioso of sinistere oosterling. Won David di Donatello voor beste mannelijke bijrol in Borotalco (Carlo Verdone, 1982). Onder meer in Ballata per un pistolero/Ballad of a Gunman (Alfio Caltabiano, 1967), The Appointment (Sidney Lumet, 1969), La rupture (Claude Chabrol, 1970), Fragment of Fear (Richard C. Sarafian, 1970), Le Mans (Lee H. Katzin, 1971), Piedone lo Sbirro/Flatfoot (Steno, 1973), Toute une vie (Claude Lelouch, 1974), Emanuelle nera/Black Emanuelle (Bitto Albertini, 1974), Il corsaro nero (Sergio Sollima, 1976), Controrapina/The Squeeze (Antonio Margheriti, 1978), Piedone d'Egitto/Flatfoot on the Nile (Steno, 1980), Storia di Piera (Marco Ferreri, 1983), The Black Stallion Returns (Robert Dalva, 1983), The Assisi Underground (Alexander Ramati, 1985), Netchaïev est de retour (Jacques Deray, 1991), La scorta (Ricky Tognazzi, 1993), Nid de guêpes/The Nest (Florent Emilio Siri, 2002) en Letters to Juliet (Gary Winick, 2010).
Japans acteur. Internationaal het bekendst door zijn rol van de echtbrekende zakenman in Early Spring/Soshun (Yasujiro Ozu, 1956). Eerste grote rol in Fighting Fish/Togyo (Yasujiro Shimazu, 1941). Voorts onder meer in Blue Mountains/Aoi sanmyaku (Tadashi Imai, 1949), het door Akira Kurosawa geschreven Desertion at Dawn/Akatsuki no dasso (Senkichi Tanaguchi, 1950), Modern Man/Gendaijin (Minoru Shibaya, 1952), Battle in Outer Space/Uchu daisenso (Isihiro Honda, 1959), Pale Flower/Kawaita hana (Masahiro Shinoda. 1964)en Mishima, A Life in Four Chapters (Paul Schrader, 1985).
Nederlands acteur en artistiek leider. Kreeg vooral bekendheid als directeur sinds 1999 van het Nationale Toneel, nadat hij eerder de gezelschappen La Terrazza (1985-88) en het Noord Nederlands Toneel (1991-99) had geleid. Ook actief als acteur in theater en op televisie en met bijrollen in enkele films: De nieuwe moeder (Paula van der Oest, 1996), Wild Romance (Jean van de Velde, 2006), Alles is liefde (Joram Lürsen, 2007) en De storm (Ben Sombogaart, 2009).
84, Northwood (Londen), 7 oktober, natuurlijke dood
Engels bijrolactrice. Onder meer in The Railway Children (Lionel Jeffries, 1970), Please Sir! (Mark Stuart, 1971), Carry On Girls (Gerald Thomas, 1973), Jabberwocky (Terry Gilliam, 1977), International Velvet (Bryan Forbes, 1978), Pink Floyd The Wall (Alan Parker, 1982), Dream Lover (Alan J. Pakula, 1986) en als Schatzi in Octopussy (John Glen, 1983).
44, Zevenhoven, 6 oktober, zelfdoding na ernstige depressies
Nederlands acteur en zanger, voluit Anthonie Willem Constantijn Gneomar Kamerling. Ongeschoold, maar charismatisch filmacteur werd direct een ster, toen hij van het studententoneel overstapte naar de eerste dagelijkse soap Goede tijden, slechte tijden (1990-93), In de eerste seizoenen vormde hij als Peter Kelder tegenover zijn vriend Reinout Oerlemans, nu een succesvol televisie- en filmproducent, het onbetwiste koningskoppel.
Debuteerde in speelfilm met de voor een Gouden Kalf genomineerde hoofdrol in De kleine blonde dood (Jean van de Velde, 1993), naar de gelijknamige roman van Boudewijn Büch. Na een kleine bijdrage aan de televisiefilm Lolamoviola - En route (Paul Ruven, 1994) speelde Kamerling als jonge blonde prooi van Pete Postlethwaite een hoofdrol in de Engelstalige coproductie Suite 16 (Dominique Deruddere, 1994). Die homo-erotische rol van homme fatale paste hem ook als een schoen tegenover Willem Nijholt in de telefilm Respect (Eric Oosthoek, 1994). Maar het grootste succes had hij als de naar mystiek neigende voetballer Hero in de film All Stars (Van de Velde, 1997). Het door hemzelf gezongen titellied Toen ik je zag, van de hand van Guus Meeuwis, haalde zelfs de eerste plaats van de top-40. Na een gelijknamige televisieserie (1999-2001) en verschillende buitenlandse remakes van All Stars zonder Kamerling, schreef Van de Velde de acteur een vervolgfilm op het lijf, Old Stars, waarin Hero tot de islam was toegetreden. Het is onduidelijk of die film nu nog gemaakt kan worden.
Mede door chronische onzekerheid nam de filmcarrière van Kamerling sindsdien geen erg hoge vlucht, al was hij de ster van onder meer Ik ook van jou (Ruud van Hemert, 2001) en Feestje (Van Hemert, 2004), beide keren tegenover Beau van Erven Dorens. Ook vermeldt de uitgebreide filmografie een Amerikaanse productie, Exorcist: The Beginning (Renny Harlin, 2004). Zijn rol als nazi-luitenant verdween grotendeels uit de eindmontage, maar was groter in de alternatieve versie van de tijdens de opnamen ontslagen originele regisseur, Dominion: Prequel to the Exorcist (Paul Schrader, 2005). Voorts was Kamerling te zien in de korte derdejaars academiefielm Koekoek! (Martin Koolhoven, 1995), de korte film Delft Blue (Steve Kurland, 1995), tegenover zijn echtgenote Isa Hoes in de korte film Darkling (Pieter Kuijpers, 1995), de tv-serie Eine kleine nachtmerrie (Ate de Jong, 1996), de eindexamenfilm De orde der dingen (Koolhoven, 1996), de Belgische speelfilm Lisa (Jan Keymeulen, 1996), de eindexamenfilm Hot Dogs (Basseem Hassän, 1997), de weinig vertoonde coproductie Sentimental Education (vrij naar Flaubert; C.S. Leigh, 1998), Left Luggage (Jeroen Krabbé, 1998), top-billed in het door Arnon Grunberg geschreven Het 14de kippetje (Hany Abu Assad, 1998), zeer overtuigend als priester in de telefilm Saint Amour (Oosthoek, 2000),
de taxshelterproductie Soul Assassin (Laurence Malkin, 2001), met een cameo in Mindhunters (Harlin, 2004), Five Fingers (Malkin, 2005), de telefilm HannaHannah (Annemarie van de Mond, 2007), het weinig vertoonde Nefarious (Michael Knighton, 2008), de tv-serie Voetbalvrouwen (2008), de Hongaars-Bulgaars-Brits-Nederlandse coproductie Prima Primavera (Janos Edelenyi, 2009), de Hongaars-Braziliaans-Portugese coproductie Budapest (Walter Carvalho, 2009) en de film in de serie Kort Rotterdams, Spaanse draf (Ruben Bults, 2010). Naar verluidt zou Kamerling zijn laatste rolletje hebben gespeeld in het nog uit te brengen New Kids Turbo (Steffen Haars en Flip van der Kuil, 2010).
Kamerling was de laatste jaren vooral succesvol in het theater, nadat hij steeds beter was gaan zingen. Hij kreeg de beste recensies van zijn leven voor twee hoofdrollen in musicals gebaseerd op filmklassiekers, Turks fruit (2005) en Sunset Boulevard (2008). Broer van actrice Liesbeth Kamerling.
Nederlands bioscoopexploitant. Begon al op zijn twaalfde als operateur in Grand te Amersfoort, een van de bioscopen van zijn vader. Volgde hem op als directeur-eigenaar en leidde, aanvankelijk met zijn broer Wil, het familiebedrijf Jogchem's Theaters BV te Bunschoten, dat in vele steden filmtheaters exploiteerde, aanvankelijk vaak onder de naam Euro, later als JT. Het concern is op dit moment actief in Amersfoort, Alphen aan den Rijn, Apeldoorn, Arnhem, Den Bosch, Doetinchem, Heerhugowaard, Hilversum (City en Euro), Hoogezand, Nijmegen (Calypso en Carolus) en Purmerend. In 2009 verraste Van Dommelen na zijn vertrek bij JT vriend en vijand door een bedrijf te starten dat films ging booken voor de vroegere concurrent Wolff. Was in de jaren negentig voorzitter van de Nederlandse Federatie voor de Cinematografie (NFC), voorheen de Nederlandse Bioscoopbond (NBB) en daarna van de Nederlandse Vereniging van Bioscoopexploitanten (NVB). Werd in 2003 gekozen tot voorzitter van de Europese brancheorganisatie UNIC.
Nederlands acteur, tot 1953 bekend als Alex Zwaap. Zoon van componist en muziekcriticus Lex van Delden sr. en actrice Jetty van Dijk werd in eigen land vooral bekend door rollen in televisieseries als De kleine zielen (Bob Löwenstein, 1969), Lijmen/Het been (Walter van der Kamp, 1970), De stille kracht (Van der Kamp, 1973), Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (Van der Kamp, 1975), Hollands Glorie (Van der Kamp, 1977) en recentelijk in Grijpstra & De Gier (2004-07) en als premier willem Drees in Juliana (Robin Pera, 2009) en minister Wim de Gaay Fortman in de telefilm De Punt (Hanro Smitsman, 2009). Excelleerde op televisie als Katadreuffe tegenover de door zijn oom Ko van Dijk gespeelde Dreverhaven in Karakter (Van der Kamp, 1971). Speelde ook kleinere rollen in enkele Nederlandse speelfilms: Soldaat van Oranje (Paul Verhoeven, 1977), Mysteries (Paul de Lussanet, 1978), alsmede hier opgenomen internationale producties als The Hiding Place (James F. Collier, 1975) en A Bridge Too Far (Richard Attenborough, 1977). Woonde en werkte vanaf 1978 in Londen, waar hij in vele televisieproducties speelde en enkele films: Bad Timing (Nicolas Roeg, 1980), Revolution (Hugh Hudson, 1985), Incognito (John Badham, 1997).
Engels regisseur, eigenlijk Roy Horace Baker. Wordt vooral herinnerd om zijn curieuze horrorfilms voor de Hammer Studio, zoals Quatermass and the Pit (1967), Scars of Dracula (1970), Asylum (1972) en The Vault of Horror (1973), maar Bakers lange loopbaan kende veel meer aspecten. Alom gewaardeerd als ambachtsman bereikte hij net niet de status van een filmauteur. Begonnen als loopjongen in de Gainsborough Studio, daarna assistent bij The Lady Vanishes (Alfred Hitchcock, 1937) en een reeks oorlogsdocumentaires voor de Army Kinematograph Unit van Eric Ambler. Regiedebuut met de verfilming van Amblers roman The October Man (1947), de eerste van vijf films met een hoofdrol voor John Mills. Na The Weaker Sex (1948), Morning Departure (1950), Highly Dangerous (1950) en The House in the Square (1951) vertrok Baker naar Hollywood, waar hij voor Fox onder meer Marilyn Monroe in haar eerste grote rol regisseerde (Don't Bother to Knock, 1952) en een 3D-film maakte (Inferno, 1953). Na verschillende flops keerde Baker terug naar Engeland en maakte daar de oorlogsfilm The One That Got Away (1957) en een goed ontvangen drama over de Titanic, A Night to Remember (1958). Voorts onder meer de excentrieke musical The Singer Not the Song (1961), Flame in the Streets (1961), Two Left Feet (1963), The Anniversary (met Bette Davis; 1968), Moon Zero Two (1969), de lesbische horrorfantasie The Vampire Lovers (1970), Dr Jekyll & Sister Hyde (1971), ...and Now the Screaming Starts! (1973), The Legend of the 7 Golden Vampires (1973) en The Monster Club (1983). Ook actief voor televisie, bijvoorbeeld als regisseur van afleveringen van The Saint (1963-68), The Avengers/De wrekers (1965-68) en The Persuaders/De versierders (1971-72).
Engels filmkomiek. Ook in Nederland immens populaire ster van kluchten als Trouble in Store (John Paddy Carstairs, 1953), als diender in On the Beat (Robert Asher, 1962) en The Early Bird/De verknipte melkboer (Asher, 1965). In Londen geboren revueartiest wist het varieté-type van de onhandige schlemiel die toch het meisje krijgt in een lange reeks films van de Rank-studio voor bioscoopgebruik te exploiteren. Na enkele televisieoptredens onopvallend debuut in A Date with a Dream (Dicky Leeman, 1948). Vanaf halverwege de jaren vijftig werden de films rond zijn personage gebouwd: One Good Turn (Carstairs, 1955), Man of the Moment (Carstairs, 1955), als glazenwasser in Up in the world/Je komt er wel uit (Carstairs, 1956), Just My Luck (Carstairs, 1957), The Square Peg (Carstairs, 1959), Follow a Star (Asher, 1959), The Bulldog Breed (Asher, 1960), A Stitch in Time (Asher, 1963), Press for Time (Asher, 1966) en What's Good for the Goose? (Menahem Golan, 1969). Speelde een oudere revueartiest in het Amerikaanse The Night They Raided Minsky's (William Friedkin, 1968). Werd in 2000 in de adelstand verheven.
Duits actrice. Een van de populairste film- en televisievedetten van de voormalige DDR. Opvallend debuut in de hoofdrol in Das verurteilte Torf (Martin Hellberg, 1952). Voorts onder meer in Stärker als die Nacht (Slatan Dudow, 1954), Schlösser und Katen (Kurt Maetzig, 1957), Minna von Barnhelm (Hellberg, 1962), Denk bloß nicht, ich heule (Frank Vogel,1965) en het door de censuur verboden Spur der Steine (Frank Beyer, 1966). Na het einde van de DEFA in de Bondsrepubliek veelal kleinere rollen op televisie (Tatort, Polizeiruf 110) en in films als Edgar (Karsten Laske, 1997), K (Alexandre Arcady, 1997) en Die Unberührbare (Oskar Roehler, 2000).
Amerikaans scenarioschrijver. Vooral bekend door het script van de western The Scalphunters (Sydney Pollack, 1968). Voorts onder meer Five Minutes to Love (John Hayes, 1963), Sam Whiskey (Arnold Laven, 1969), The McKenzie Break (Lamont Johnson, 1970), The Hunting Party (Don Medford, 1971), White Lightning (Joseph Sargent, 1973), Big Bad Mama (Steve Carver, 1974), Brannigan (met John Wayne; Douglas Hickox, 1975), A Small Town in Texas (Jack Starrett, 1976), Moving Violation (Charles S. Dubin, 1976), Gator (Burt Reynolds, 1976) en Day of the Animals (William Girdler, 1977). Werd als politiek activist op religieuze grondslag onderzocht door the House Un-American Activities Committee en zat twee jaar in een Franse gevangenis wegens wapensmokkel naar Noord-Ierland. Bracht enige tijd door in ballingschap in Nicaragua en Cuba. Vader van televisieregisseur Bill L. Norton.
