Filmkenner Hans Beerekamp verzamelt op deze site informatie over mensen die alleen nog te bewonderen zijn door hun bijdrage aan het eeuwige filmscherm.
Frans acteur, verbonden aan de Comédie Française. Won een César in de categorie beste mannelijke bijrol als de echtgenoot van Catherine Deneuve in Un conte de Noël (Arnaud Desplechin, 2008) en werd in dezelfde categorie genomineerd voor Une hirondelle a fait le printemps (Christian Carion, 2001). Filmdebuut in La chair et le diable (Jean Jasipovici, 1954). Voorts onder meer in Voici le temps des assassins (Julien Duvivier, 1956), Der Fuchs von Paris (Paul May, 1958), Weekend à Zuydcoote (Henri Verneuil, 1964), La truite (Joseph Losey, 1982), Hors-la-loi (Robin Davis, 1984), On meurt que deux fois (Jacques Deray, 1985), Mon beau-frère a tué ma soeur (Jacques Rouffio, 1986), Hôtel de France (Patrice Chéreau, 1987), Maladie d'amour (Deray, 1987), La fille de l'air (Maroun Bagdadi, 1993), La fille de D'Artagnan (Bertrand Tavernier, 1994), On connaît la chanson (Alain Resnais, 1997), En jouant 'Dans la compagnie des hommes' (Desplechin, 2003) en Rois et reine (Desplechin, 2004).
Engels producent en scenarioschrijver, vaak onder het pseudoniem Peter Welbeck. Aanvankelijk kinderacteur en radiomaker. Produceerde een kleine honderd films in vele landen, zoals Coast of Skeletons (Robert Lynn, 1963), Victim Five (Lynn, 1964), Mozambique (Lynn, 1965), Twenty-Four Hours to Kill (Peter Bezencenet, 1965), Ten Little Indians (George Pollock, 1965), The Face of Fu Manchu (Don Sharp, 1965), Circus of Fear (John Llewellyn Moxey, 1966), Our Man in Marrakesh (Sharp, 1966), The Brides of Fu Manchu (Sharp, 1966), The Million Eyes of Sumuru (Linday Shonteff, 1967), The Vengeance of Fu Manchu (Jeremy Summers, 1967), Rocket to the Moon (Sharp, 1967), The Blood of Fu Manchu (Jesus Franco, 1968), Der heiße Tod/99 Women (Franco, 1969), Marquis de Sade: Justine (Franco, 1969), The Castle of Fu Manchu (Franco, 1969), Paroxismus/Venus in Furs (Franco, 1969), Il trono di fuoco (Franco, 1970), Nachts, wenn Dracula erwacht/Count Dracula (Franco, 1970), Dorian Gray (Massimo Dallamano, 1970), Eugenie/De Sade 70 (met een hoofdrol voor zijn vrouw Maria Rohm; Franco, 1970), Treasure Island (John Hough, 1972), The Call of the Wild (Ken Annakin, 1972), Ein unbekannter rechnet ab/Ten Little Indians (Peter Collinson, 1974), King Solomon's Treasure (Alvin Rakoff, 1977), The Shape of Things to Come (George McCowan, 1979), Fanny Hill (Gerry O'Hara, 1983), Skeleton Coast (John 'Bud' Cardos, 1987), Gor (Fritz Kiersch, 1987), Dragonard (Gérard Kikoïne, 1987), Platoon Leader (Aaron Norris, 1988), Edge of Sanity (Kikoïne, 1989), American Ninja 3: Blood Hunt (Cedric Sundstrom, 1989), Outlaw of Gor (Cardos, 1989), The Phantom of the Opera (Dwight H. Litlle, 1989), Delta Force 3: The Killing Game (Sam Firstenberg, 1991), The Hitman (Norris, 1991), Night Terrors (Tobe Hooper, 1993), The Mangler (Hooper, 1995), Cry, the Beloved Country (Darrell Roodt, 1995) en Sumuru (Roodt, 2003). Schreef veel van zijn eigen producties.
Spaans actrice, geboren als Maria Carrillo Moreno. Debuteerde in Mexicaanse ballingschap, in Don Juan tenorio (René Cardona, 1937) en zou daar ook de titelrol vertolken in de locale hit Marianela (Benito Perojo, 1940). Keerde in de jaren vijftig terug naar Spanje en zou in talloze films optreden, te beginnen met de hoofdrol in El pisito (Marco Ferreri, 1959). Onder meer in Gouden-Beerwinnaar Las truchas (José Luis García Sánchez, 1978), El crimen de Cuenca (Pilar Miró, 1981), Gary Cooper, que estás en los cielos (Miró, 1981), La colmena (Mario Camus, 1982), Entre tinieblas (Pedro Almodóvar, 1983) en Los santos inocentes (Camus, 1984). Weduwe van de Mexicaanse acteur Diego Hurtado.
Met Julieta Serrano (als moeder-overste) in Entre tinieblas
Duits theaterregisseur. Woonde en werkte geruime tijd in Engeland (1934-58). Leidde illustere theatergezelschappen, zoals Schauspielhaus Bochum (1972-79), het Deutsches Schauspielhaus in Hamburg (1985-89) en het Berliner Ensemble (1992-96). Regisseerde behalve vele televisiebewerkingen van zijn eigen theaterproducties een aantal films, zoals de korte Britse film Simon (1954) en de invloedrijke film over opstandige middelbare scholieren in Bremen, Ich bin ein Elefant, Madame (1969). Het filmfestival van Berlijn vertoonde in competitie Eiszeit (1975), naar de toneelbewerking door Tankred Dorst van een dagboek van Knut Hamsun. Zadek verfilmde ook voor de bioscoop Johannes Mario Simmels roman Die wilden Fünfziger (1983). Hij speelde een kleine rol in Die Sehnsucht der Veronika Voss (Rainer Werner Fassbinder, 1982). Fassbinder droeg Die Ehe der Maria Braun (1979) aan Zadek op, die op zijn beurt over de regisseur vertelt in de documentaire Ich will nicht nur daß ihr mich liebt - Der Filmemacher Rainer Werner Fassbinder (Hans Günther Pflaum, 1993).
Amerikaans acteur. Werd vooral bekend als een van de zombies in de klassieker Dawn of the Dead (George A. Romero, 1978), samen met zijn vrouw Sharon Ceccatti. Speelde ook in The Fish That Saved Pittsburgh (Gilbert Moses, 1979), Rappin' (Joel Silberg, 1985), Hellraiser III: Hell on Earth (Anthony Hickox, 1992) en End Game (Bruce Koehler, 2009).
In het huidige Rusland geboren Duits acteur. Vooral theater en televisie, enkele opmerkelijke filmrollen: Gelegenheitsarbeit einer Sklavin (Alexander Kluge, 1973), Winckelmanns Reisen (Jan Schütte, 1990), Nichts als die Wahrheit (Roland Suso Richter, 1999), Anatomie (Stefan Ruzowitzky, 2000), Sophiiiie! (Michael Hofmann, 2002).
Maleisisch regisseur, producent, scenarioschrijver en actrice. De zes door haar geregisseerde films stonden in eigen land onder vuur van islamitische scherpslijpers, maar vonden hun weg naar internationale festivals. Tokio en Thessaloniki vertoonden een retrospectief op haar werk. Het voor televisie gemaakte Rabun/My Failing Eyesight (2003) draaide in Turijn, Sepet/Chinese Eye (2004) in Créteil (Grand Prix) en San Francisco, Gubra/Anxiety (2006) in Rotterdam, San Francisco en Vancouver, Mukhsin (2006) in Berlijn, Pusan en op Cinekid, Muallaf/The Convert(2008) in Locarno en Pusan. Talentime (2009) was net in première gegaan in Maleisië, terwijl Ahmad haar volgende film Go, Thaddeus! in Singapore zou opnemen om censuurproblemen te voorkomen.
Met Ellen Vogel (rechts) in De tweeling 79, Berlijn, 23 juli, doodsoorzaak onbekend
Duits actrice, vooral voor televisie en in het theater. Speelde tegenover Ellen Vogel de oude Anna in De tweeling (Ben Sombogaart, 2002). Speelde in enkele Oost-Duitse films, waaronder Coming Out (Heiner Carow, 1989), alsmede de hoofdrol in Jetzt oder nie - Zeit ist Geld (Lars Büchel, 2000).
61, Berlijn, 22 juli, complicaties van een operatie
Duits documentairemaker, eigenlijk Wilhelm Gladitz. Zijn documentaire Septemberweizen (1981) over honger en landbouwpolitiek werd meermalen bekroond. Ook maakte hij documentaires als Der Packeis-Syndrom (1982), Vaters Land (1986) en Suspicious Minds - Die Ordnung des Chaos (1991).
Frans bijrolacteur. Ruim honderd film- en televisierollen, waaronder de films Il visconte di Bragelonne (Fernando Cerchio, 1954), Les deux orphelines/Le due orfanelle (Riccardo Freda, 1965), Baisers volés (François Truffaut, 1968), Sans mobile apparent (Philippe Labro, 1971), L'aventure c'est l'aventure (Claude Lelouch, 1972), État de siège (Costa-Gavras, 1972), Le silencieux (Claude Pinoteau, 1973), Le serpent (Henri Verneuil, 1973), La bonne année (Lelouch, 1973), Il n'y a pas de fumée sans feu (André Cayatte, 1973), L'événement le plus important depuis que l'homme a marché sur la lune (Jacques Demy, 1973), Les aventures de rabbi Jacob (Gérard Oury, 1973), Toute une vie (Lelouch, 1974), Nada (Claude Chabrol, 1974), Les seins de glace (Georges Lautner, 1974), Borsalino et Co. (Jacques Deray, 1974), Docteur Françoise Gailland (Jean-Louis Bertucelli, 1976), La marge (Walerian Borowczyk, 1976), Mado (Claude Sautet, 1976), Le gang (Deray, 1977), Madame Claude (Just Jaeckin, 1977), Sorcerer/Wages of Fear (William Friedkin, 1977), L'homme pressé (Edouard Molinaro, 1977), Los ojos vendados (Carlos Saura, 1978), Pile ou face (Robert Enrico, 1980), 3 hommes à abattre (Deray, 1980), Deprisa, deprisa (Saura, 1981), Mille milliards de dollars (Verneuil, 1982), Capitaine Conan (Bertrand Tavernier, 1996), Le genre humain - 1ère partie: Les Parisiens (Lelouch, 2004) en Le courage d'aimer (Lelouch, 2005).
75, Stuttgart, 21 juli, nierfalen en hartaandoening
In Tsjechoslowakije geboren Duits illustrator en ontwerper. Ontleent hij zijn faam vooral aan de art direction en karakters van de animatiefilm Yellow Submarine (George Dunning, 1968).
Nederlands zangeres. Maakte deel uit van de populaire meidengroep The Dolly Dots en speelde in die hoedanigheid ook een van de hoofdrollen in de rond de groep geconstrueerde speelfilm Dutch Treat (Boaz Davidson, 1987).
Engels actrice. Dochter van producent Michael Balcon maakte haar filmdebuut in de Dickens-verfilming Nicholas Nickleby (Alberto Cavalcanti, 1947). Ze speelde vervolgens in Good-Time Girl (David MacDonald, 1948), Saraband for Dead Lovers (Basil Dearden, 1948), The Lost People (Muriel Box en Bernard Knowles, 1949), Highly Dangerous (Roy Ward Baker, 1950), Edward II (Derek Jarman, 1991), Wittgenstein (Jarman, 1993) en An Ideal Husband (Oliver Parker, 1999). Weduwe van poet laureate Cecil Day-Lewis en moeder van tweevoudig Oscarwinnaar Daniel Day-Lewis.
33, Parijs, 17 juli, gevolgen van een scooterongeluk
Frans acteur. Speelde de hoofdrol in de dit jaar in Cannes door de Semaine de la Critique bekroonde film Adieu Gary (Nassim Amaouche, 2009). Was ook te zien in bijvoorbeeld Les corps ouverts (Sébastien Lifshitz, 1998), Les amants criminels (François Ozon, 1999), Qui a tué Bambi? (Gilles Marchand, 2003), Wild Side (Lifshitz, 2004), Beur blanc rouge (Mahmoud Zemmouri, 2006) en Coupable (Laetitia Masson, 2008). Trailer van Beur blanc rouge
Pools acteur en theaterregisseur. Bekend gezicht uit de Poolse film van de jaren zeventig en tachtig, bijvoorbeeld in de hoofdrol van een journalist in gewetensnood in Zonder verdoving/Bez znieczulenia (Andrzej Wajda, 1978) of de inspecteur van politie in het vijfde deel van Dekalog, in een lange versie apart uitgebracht als A Short Film about Killing/Krótki film o zabijaniu (Krzysztof Kieslowski, 1988). Filmdebuut als priester in Wiano/Dowry (Jan Lomnicki, 1964). Onder meer in Bariera (Jerzy Skolimowski, 1966), Het land van grote belofte/Ziemia obiecana (Wajda, 1975), The Story of Sin/Dzieje grzechu (Walerian Borowczyk, 1975), Mazepa (Gustaw Holoubek, 1976), Camouflage/Barwy ochronne (Krzysztof Zanussi, 1977), Hospital of the Transfiguration/Szpital przemienienia (Edward Zebrowski, 1979), Les demoiselles de Wilko/Panny z Wilka (Wajda, 1979), Wege in der Nacht (Zanussi, 1979), Kung-fu (Janusz Kijowski, 1979), Fever/Goraczka (Agnieszka Holland, 1981), From a Far Country (Zanussi, 1981), Imperativ (Zanussi, 1982), Year of the Quiet Sun/Rok spokojnego slonca (Zanussi, 1984), Idol (Feliks Falk, 1985), Blind Chance/Przypadek (Kieslowski, 1987), Persona non grata (Zanussi, 2005) en Hope/Nadzieja (Stanislaw Mucha, 2007).
Amerikaans filmactrice. Ster van een twintigtal films. vooral van Warner Bros., tussen 1936 en 1939. Debuteerde tegenover Al Jolson in The Singing Kid (William Keighley, 1936). Onder meer in Sons o'Guns (Lloyd Bacon, 1936), tegenover Humphrey Bogart in Two against the World (William C. McGann, 1936), China Clipper (Ray Enright, 1936), God's Country and the Woman (Keighley, 1937), tegenover Errol Flynn in The Perfect Specimen (Michael Curtiz, 1937), tegenover Boris Karloff in West of Shanghai (John Farrow, 1937) en top-billed in Daredevil Drivers (B. Reeves Eason, 1938) en Buried Alive (Victor Halperin, 1939).
Met Johnny van Doorn (links) in Hans en het leven voor de dood 80, Amsterdam, 12 juli, hersenbloeding
Nederlands dichter en schrijver. Cultureel inspirator van de tegencultuur van de jaren zestig in Amsterdam en propagandist van het gebruik van marihuana. Treedt op als action poet op archiefmateriaal in Hans en het leven voor de dood (Louis van Gasteren, 1983) en is ook te zien in de afgeleide documentaireserie Allemaal rebellen (Van Gasteren, 1984), alsmede de speelfilms over Herman Brood Cha Cha (Herbert Curiël, 1979) en Wild Romance (Jean van de Velde, 2006). Speelde een gastrolletje in Zoeken naar Eileen (Rudolf van den Berg, 1987). Ook te zien in de korte documentaire Wholly Communion (Peter Whitehead, 1965) over de 'International Poetry Incarnation' in de Londense Royal Albert Hall en het portret van Jules Deelder Jazz Is My Religion (Gerard Wessel, 2006).
In Kenia geboren Engels actrice. Speelde de Chinese Miss Taro in de eerste James Bond-film Dr. No (Terence Young, 1962), maar werd ook gecast in andere 'exotische' rollen. Onder meer in Miranda (Ken Annakin, 1948), Marry Me (Terence Fisher, 1949), Helter Skelter (Ralph Thomas, 1949), The Lost People (Muriel Box en Bernard Knowles, 1949), So Long at the Fair (Terence Fisher en Antony Damborough, 1950), Soho Conspiracy (top-billed; Cecil H. Williamson, 1950), Dark Interval (top-billed; Charles Saunders, 1950), Blind Man's Bluff (top-billed; Saunders, 1952), Love's a Luxury (Francis Searle, 1952), Deadly Nightshade (John Gilling, 1953), Scarlet Web (Saunders, 1954), The Embezzler (Gilling, 1954), Three Cases of Murder (episode van George More O'Ferrall, 1955), Bermuda Affair (A. Edward Sutherland, 1956), Let's Be Happy (Henry Levin, 1957), Those Magnificent Men in their Flying Machines/Die knotsgekke kerels in hun vliegende kratten (Annakin, 1965) en The Terrornauts (Montgomery Tully, 1967). Weduwe van producent Ivan Foxwell.
Trailer van Dr. No: "It's lovely here out in the mountains!"
The Fog of War 93, Washington, 6 juli, natuurlijke dood
Amerikaans politicus, industrieel en bankier. Was als minister van Defensie onder de presidenten Kennedy en Johnson (1961-68) verantwoordelijk voor de geleidelijke uitbreiding van de oorlog in Vietnam, waar hij in 1995 in zijn boek In Retrospect spijt over zou betuigen. Hoofdpersoon van de documentaire The Fog of War: Eleven Lessons from the Life of Robert S. McNamara (Errol Morris, 2003), waarin hij een zorgvuldige reconstructie schetst van het desastreuze regeringsbeleid. Morris plaatste McNamara daartoe in een door hem ontworpen apparaat, de zogeheten Interrotron. Was aanvankelijk topman van het Fordconcern en na zijn politieke carrière president van de Wereldbank.
Mc Cabe & Mrs. Miller 79, Kirtlington (graafschap Oxfordshire), 4 juli, doodsoorzaak onbekend
Engels acteur en avonturier. Speelde kleinere rollen in films als McCabe & Mrs. Millar (Robert Altman, 1971), Images (Altman, 1972), The Dogs of War (John Irvin, 1980), The Wicked Lady (Michael Winner, 1983) en Chicago Joe and the Showgirl (Bernard Rose, 1990). Auteur van een kookboek over culinaire belevenissen met beroemdheden.
Amerikaans filmactrice, pseudoniem van Betty Graffina Leabo. Speelde Jane in vijf Tarzanfilms, vier keer tegenover Johnny Weissmuller: Tarzan and the Amazons (Kurt Neumann, 1945), Tarzan and the Leopard Woman (Neumann, 1946), Tarzan and the Huntress (Neumann, 1947) en Tarzan and the Mermaids (Robert Florey, 1949). Daarna was Lex Barker haar tegenspeler in Tarzan's Magic Fountain (Lee Sholem, 1949). Debuteerde als contractactrice van Fox in The Rains Came (Clarence Brown, 1939). Later vooral in B-films. Onder meer Little Old New York (Henry King, 1940), Maryland (King, 1940), Public Deb No. 1 (Gregory Ratoff, 1940), Marry the Boss's Daughter (top-billed; Thornton Freeland, 1941), Right to the Heart (top-billed; Eugene Forde, 1942), Whispering Ghosts (Alfred L. Werker, 1942), Thumbs Up (top-billed; Joseph Santley, 1943), Strange Confession (John Hoffman, 1945), The Enchanted Forest (Lew Landers, 1945), Pillow of Death (Wallace Fox, 1945), de Abbott & Costello-klucht Little Giant (William A. Seiter, 1946), The Spider Woman Strikes Back (top-billed; Arthur Lubin, 1946), Stepchild (top-billed; James Flood, 1947) en Shaggy (top-billed; Robert Emmett Tansey, 1948).
Amerikaans acteur, pseudoniem van Mladen Sekulich. In Chicago geboren zoon van een Servische vader en een Tsjechische moeder, maakte in 1937 zijn acteerdebuut op Broadway. Speelde daar veel onder regie van Elia Kazan, onder meer in Tennessee Williams' A Streetcar Named Desire. Wegens zijn rol van Mitch, de kaartvriend van Stanley Kowalski (Marlon Brando) in de filmversie (Kazan, 1951) kreeg Malden de Oscar voor beste mannelijke bijrol. Hij werd in dezelfde categorie genomineerd voor On the Waterfront (Kazan, 1954), wederom tegenover Brando. De carrière in film en televisie van de even explosieve als subtiele acteur met de grote neus zou zes decennia bestrijken. Hij speelde zijn eerste filmrol in They Knew What They Wanted (Garson Kanin, 1940). Na het vervullen van zijn militaire dienst keerde hij terug in Winged Victory (George Cukor, 1944), gevolgd door onder meer Boomerang! (Kazan, 1947), Kiss of Death (Henry Hathaway, 1947), The Gunfighter (Henry King, 1950), Where the Sidewalk Ends (Otto Preminger, 1950), Halls of Montezuma (Lewis Milestone, 1950), Ruby Gentry (King Vidor, 1952), I Confess (Alfred Hitchcock, 1953), Take the High Ground! (Richard Brooks, 1953), Phantom of the Rue Morgue (top-billed; Roy Del Ruth, 1954), Baby Doll (top-billed; Kazan, 1956), Fear Strikes Out (Robert Mulligan, 1957), The Hanging Tree (Delmer Daves, 1959), Pollyanna (David Swift, 1960), The Great Impostor (Mulligan, 1961), One-Eyed Jacks (Brando, 1961), Parrish (Daves, 1961), All Fall Down (John Frankenheimer, 1962), Birdman of Alcatraz (Frankenheimer, 1962), How the West Was Won (John Ford, George Marshall en Hathaway, 1962), Gypsy (Mervyn LeRoy, 1962), Dead Ringer (Paul Henreid, 1964), Cheyenne Autumn (Ford, 1964), The Cincinnati Kid (Norman Jewison, 1965), Nevada Smith (Hathaway, 1966), het Matt Helm-avontuur Murderers' Row (Henry Levin, 1966), Billion Dollar Brain (Ken Russell, 1967), Blue (Silvio Narizzano, 1968), Hot Millions (Eric Till, 1968), als generaal Omar Bradley in Patton (Franklin J. Schaffner, 1970), Il gatto a nove code/Cat O'Nine Tails (Dario Argento, 1971), Wild Rovers (Blake Edwards, 1971), Summertime Killer/Un verano para matar (Antonio Isasi-Isasmendi, 1972), de rampenfilms Beyond the Poseidon Adventure (Irwin Allen, 1979) en Meteor (Ronald Neame, 1979), de Joegoslavisch-Amerikaanse coproductieTwilight Time (Goran Paskaljevic, 1982), The Sting II (Jeremy Paul Kagan, 1983) en Nuts (Barbra Streisand, 1987). Op televisie was Malden onder meer de ster van de populaire politieserie The Streets of San Francisco (1972-77) en de vermoorde Joodse gijzelaar Leon Klinghoffer in de tv-film The Hijacking of the Achille Lauro (Robert E. Collins, 1989). Malden regisseerde een oorlogsfilm, Time Limit (1957). President van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences (1989-92). Was zeventig jaar getrouwd met Mona Greenberg.
Engels televisieactrice. Vooral bekend door haar rol van Mrs. Slocombe in de populaire serie Are You Being Served? (1972-85) en de gelijknamige bioscoopfilm (Bob Kellett, 1977). Sprak ook een stem in de animatiefilms The BFG/De GVR (naar Roald Dahl; Brian Cosgrove, 1989) en The Princess and the Goblin (József Gémes, 1992).
Frans filmcriticus en -docent. Was verbonden aan de Cahiers du Cinéma en gaf les aan de filmschool Femis. Maakte televisieportretten van onder meer Jean Rouch en Pier Paolo Pasolini. Een van de scenarioschrijvers van Plein Sud (Luc Béraud, 1981). Speelde kleine rollen in Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution (Jean-Luc Godard, 1965) en het segment Il nuovo mondo in de episodenfilm Ro.Go.Pa.G (Godard, 1963).
