Valerie Harper

80, Los Angeles, 30 augustus, hersenkanker

Amerikaans actrice. Vooral tv, waar ze het meest bekend werd als Rhoda Morgenstern, een personage in The Mary Tyler Moore Show (1970-74) en de spin-off Rhoda (1974-78): voor beide shows kreeg Harper een Primetime Emmy. Ook vanaf 1956 incidenteel in films, waar ze de eerste rol van betekenis speelde in Freebie and the Bean (Richard Rush, 1974), als de vrouw van Alan Arkin. Daarna onder meer in Chapter Two (Robert Moore, 1979), The Last Married Couple in America (Gilbert Cates, 1980), Blame It on Rio (Stanley Donen, 1984) en in vele rollen, onder meer die van Israëlisch premier Golda Meir, in Golda’s Balcony (Jeremy Kagan, 2007). Vaak gecast als Joods personage, ondanks haar Italiaans-Iers-Frans-Canadese wortels.

János Tóth

89, Boedapest, 29 augustus, natuurlijke dood

Hongaars chef-cameraman en scenarioschrijver. Debuut als zelfstandig cameraman: Paprikajancsi (Tamás Rényi, 1959). Daarna onder meer Nappali sötétség/Darkness in Daytime (Zoltán Fábri, 1963), het korte Elégia (Zoltán Huszárik, 1965; hoofdprijs in Oberhausen),Isten és ember elött/Before God and Man (Károly Makk, 1968), Szerelem(Makk, 1971; juryprijs Cannes), het voor een Oscar genomineerde Macskajátek/Cat’s Play (tevens scenario; Makk, 1974), Egy erkölcsös éjszaka/A Very Moral Night (Makk, 1977; competitie Cannes) en Az utolsó kézirat/The Last Manuscript (Makk, 1987). Schreef samen met de regisseurSzindbád (Huszárik, 1971).

Nancy Holloway

86, Parijs, 28 augustus, doodsoorzaak onbekend

Amerikaans zangeres en actrice, geboren als Nancy Brown. Vanaf de jaren 50 in Frankrijk, waar ze vooral jazz zong en ook in enkele films zou spelen: Ballade pour un voyou (Claude-Jean Bonnardot, 1963),Blague dans le coin (tegenover Fernandel; Maurice Labro, 1963), Le bluffeur (Sergio Gobbi, 1964), Cherchez l’idole (Michel Boisrond, 1964), Le gentleman de Cocody (ook titelsong; Christian-Jaque, 1965), Jeu de massacre (Alain Jessua, 1967), als Franse popster in de Roemeense productie Impuscaturi pe portativ/Shots on the Stave (Cezar Grigoriu, 1968), Les enfants de Caïn (René Jolivet, 1970), Le cri du cormoran, le soir au-dessus des jonques (Michel Audiard, 1970), Boulevard du Rhum (Robert Enrico, 1971).

Michel Aumont

82, Parijs, 28 augustus, doodsoorzaak onbekend

Frans acteur. Zoon van actrice Hélène Gerber en een toneelmeester van de Comédie Française, was zelf ook meer dan dertig jaar verbonden aan het meest illustere theatergezelschap van Parijs. Maakte na enkele televisierollen een laat filmdebuut in La femme en bleu (Michel Deville, 1973). Zou in tegen de honderd films spelen, meestal als second lead, vaak als commissaris van politie. Drie nominaties voor de César voor beste mannelijke bijrol: Des enfants gâtés (Bertrand Tavernier, 1977), Courage fuyons (Yves Robert, 1979) en Un dimanche à lo campagne (Tavernier, 1984). Onder meer in Nada(Claude Chabrol,1974), Grandeur nature (Luis Berlanga, 1974), La gifle (Claude Pinoteau, 1974), La course à l’échalote (Claude Zidi, 1975), M. Klein (Joseph Losey, 1976), Le jouet (Francis Veber, 1976), Mado (Claude Sautet, 1976), Pourquoi pas? (Coline Serreau, 1977), Mort d’un pourri (Georges Lautner, 1977), Coup de tête (Jean-Jacques Annaud, 1978), La diagonale du fou (Richard Dembo, 1983), Poussière d’ange(Édouard Niermans, 1987), Ripoux contre ripoux (Zidi, 1989), L’ombre du doute (Aline issermann, 1992), Au petit Marguery (Laurent Bénégui, 1994), Une chance sur deux (Patrice Leconte, 1997), Le placard (Veber, 2000), Tais-toi (Veber, 2002), Qui perd gagne! (Bénégui, 2003), La doublure (Veber, 2006),  L’emmerdeur(Veber, 2008), L’empreinte de l’ange (Safy Nebbou, 2008), Un balcon sur la mer (Nicole Garcia, 2010).

Carlo delle Piane

83, Rome, 23 augustus, doodsoorzaak onbekend

Italiaans acteur. Vooral bekend door zijn samenwerking met Pupi Avati, onder wiens regie hij bekroonde rollen speelde in Una gita scolastica(1983) en Regalo di Natale (1986). Debuteerde met kleine rol in Cuore(Duilio Coletti en Vittorio de Sica, 1948). Ook in bij voorbeeld Domani è troppo tardi (Léonide Maguy, 1950), Guardie e ladri (Steno en Mario Monicelli, 1951), La famiglia Passaguai (Aldo Fabrizi, 1951),  È arrivato l’accordatore (Coletti, 1952), L’uomo, la bestia e la virtù (Steno, 1953), La grande speranza/Zolang wij leven (Coletti, 1954), Un americano a Roma (Steno, 1954), Sait-on jamais? (Roger Vadim, 1957), Ladro lui, ladra lei (Luigi Zampa, 1958), Fortunella (Eduardo de Filippo, 1958), Totó e Cleopatra (Fernando Cerchio, 1963), Il monaco di Monza (Sergio Corbucci, 1963), Totó contro i 4 (Steno, 1963), Frau Wirtin hat auch einen Grafen (Franz Antel, 1968), L’arcangelo (Giorgio Capitani, 1969), Che?/What? (Roman Polanski, 1972), Teresa la Ladra (Carlo Di Palma, 1973),  L’insegnante (Nando Cicero, 1975), Noi tre (Avati, 1984), Festa di laurea (Avati, 1985), Dichiarazioni di amore (Avati, 1994), Un amore americano (Piero Schivazappa, 1994), als koning Victor Emanuel II in Io e il re (Lucio Gaudino, 1995),I cavalieri che fecero l’impresa (Avati, 2001), La rivincita di Natale (Avati, 2004), Tickets (episode Ermanno Olmi, 2008) en Nessun messaggio in segreteria (Paolo Genovese en Luca Miniero, 2005). Regisseerde zichzelf in Ti amo Maria (1997).

Cosimo Cinieri

80, Rome, 19 augustus, na een lange ziekte

Italiaans acteur en theaterregisseur, soms in genrefilms onder de naam Laurence Welles. Broer van casting director en assistent-regisseur Francesco Cinieri. Verwierf eerste bekendheid door zijn werk in het theater voor avant-garderegisseur Carmelo Bene, ook in de film Amleto/Hamlet (Bene, 1978). In films als L’arbre de Guernica (Fernando Arrabal, 1975), Bloodline/Sidney Sheldon’s Bloodline (Terence Young, 1979), La tragedia di un uomo ridicolo (Bernardo Bertolucci, 1981), Lo squartatore di New York/The New York Ripper (Lucio Fulci, 1982), Manhattan Baby/Het boze slaat toe (Fulci, 1982), I guerrieri dell’anno 2072 (Fulci, 1984), Pizzicata (top-billed; Edoardo Winspeare, 1996), Otello (Bene, 2002) en als de schrijver Alberto Moravia in Pasolini, la verità nascosta (Federico Bruno, 2013).

Gillian Hanna

75, Londen, 18 augustus, auto-immuunziekte

In Engeland geboren Iers actrice. Vooral in het theater, oprichter van het feministische en politieke theatergezelschap Monstrous Regiment (1975). Enkele kleine filmrollen:The Wolves of Willoughby Chase (Stuart Orme, 1989), Les misérables (Bille August, 1998), All the Queen’s Men (Stefan Ruzowitzky, 2001), The Heart of Me (Thaddeus O’Sullivan, 2002), Oliver Twist (Roman Polanski, 2005), Mr. Nice (Bernard Rose, 2010) en Genius (Michael Grandage, 2016).